آیا عمق غواصی می‌تواند پاسخ‌های دستگاه هموستاز خونی را تحت‌تاثیر قرار دهد؟

هدف مطالعه حاضر، بررسی پاسخ های دستگاه هموستازی به غواصی تفریحی در اعماق نه و 18 متری آب های آزاد بود. تعداد 20 غواص مرد با میانگین سنی 3.2 ± 24.5 سال، داوطلبانه در پژوهش حاضر شرکت کردند. در هر جلسه غواصی، تعداد 10 نفر در عمق نه متری و تعداد 10 نفر دیگر نیز در عمق 18 متری به فعالیت غواصی می پرداختند که انتخاب آنان به روش تصادفی ساده بود و در جلسه بعدی، جای آنان عوض می شد. غواصی به‌مدت 30 دقیقه به‌طول انجامید. خون‌گیری بلافاصله قبل و بعد از فعالیت غواصی انجام شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده ها از آزمون تی استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین تعداد پلاکت ها، زمان پروترومبین (pt) و زمان ترومبوپلاستین نسبی فعال‌شده (aptt)، به‌دنبال فعالیت غواصی در هر دو عمقنهو 18 مترکاهش یافتند (0.05≥p)؛ درحالی‌که مقادیر فیبرینوژن به‌دنبال فعالیت غواصی در هر دو عمق نه و 18 متر و فعالیت فعال کننده پلاسمینوژن بافتی (tpa) تنها در عمق 18 متر در مقایسه با حالت پایه افزایش یافتند (p<0.01). همچنین، به‌دنبال غواصی در عمق 18 متر، تعداد پلاکت ها و pt کمتر بودند (0.05≥p) و مقادیر فیبرینوژن و فعالیت tpa در مقایسه با غواصی در عمق نه متر بیشتر بودند (p<0.01). به‌نظر می رسد که فعالیت غواصی در آب های آزاد می تواند دستگاه هموستاز به‌ویژه انعقاد خون را مختل کند. به‌علاوه، عمق غواصی و به‌دنبال آن، ارتفاع رفع فشار پاسخ های هموستازی را تحت‌تاثیر قرار می دهد.

Can Diving Depth Affect Blood Hemostasis System Responses?

The purpose of this study was to investigation of hemostasis system responses to entertainment opensea air dive in depths of 9 and 18 meters. Twenty men diver with a mean age of 24.5 ± 3.2 years voluntarily participated in this study. In each diving session, 10 participants dive in depth of 9 meters and 10 others dive in depth of 18 meters, that their selection was randomly and they were changes together in the next session. Diving lasted for 30 minutes. Blood samples were taken immediately before and after the diving. To data analysis, t test was used. The results indicated that mean platelet count, PT and aPTT were reduced followed by diving in both depths of 9 and 18 meters (P ≥ 0.05). However, fibrinogen levels were increased after diving at both 9 m and 18 m depth and tissue plasminogen activator (tPA) activity only at 18 m depth compared to the baseline (P > 0.01). Also, after diving at the depth of 18 m, platelet count and PT were lower (P ≤ 0.05), and fibrinogen and tPA activity were higher than diving at 9 m depth (P < 0.01). It seems that opensea air diving can disrupt hemostasis system, especially blood clotting system. In addition, diving depth and height of the decompression effect hemostatic responses.