تاثیر تمرین تناوبی هوازی بر سطوح پلاسمایی گرلین آسیل‌دار، پپتید تیروزین تیروزین و پپتید شبه‌گلوکاگون1 در مردان جوان سالم

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرین تناوبی هوازی بر سطوح پلاسمایی گرلین آسیل‌دار، پپتید تیروزین تیروزین (pyy) و پپتید شبه‌گلوکاگون1 (glp1)در مردان جوان سالم بود.تعداد 20 دانشجوی مرد جوان 1.25 ± 22.26 سال با شاخص توده بدنی 1.4 ± 23.2 کیلوگرم بر مربع‌ متر به‌طور تصادفی به دو گروه کنترل و تمرین تقسیم شدند. گروه تمرینی به‌مدت 12 هفته تمرین تناوبی هوازی را انجام دادند. این تمرین شامل دویدن روی نوارگردان با دوره‌های چهار دقیقه فعالیت شدت 85 تا 95 درصد ضربان قلب بیشینه و سه دقیقه استراحت فعال با شدت 65 تا 75 درصد ضربان قلب بیشینه بود. سطوح پلاسمایی گرلین آسیل‌دار، pyy وglp1  در مراحل قبل از تمرین، هشت و 12 هفته بعد از تمرین به روش الایزا سنجیده شدند. در تجزیه‌وتحلیل داده‌ها، آزمون یومن ویتنی برای مقایسه داده‌های دو گروه تمرین و کنترل و برای مقایسه دوره‌های زمانی مختلف تمرین از ویلکاکسون استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که در هفته دوازدهم در مقایسه با هفته هشتم، سطوح گرلین آسیل‌دار در گروه تمرین کاهش معنادار(p = 0.008)داشتند؛ باوجوداین، سطوح گرلین آسیل‌دار، pyy و glp1 بعد از هشت و 12 هفته تمرین، در گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل بدون تغییر مانده بودند. درمجموع، به‌نظر می‌رسد که تغییرات هورمون‌های درگیر در اشتهای مردان جوان با وزن طبیعی در پاسخ به تمرین‌های تناوبی هوازی چشمگیر نیستند؛ اما یک دوره تمرین تناوبی 12 هفته‌ای در مقایسه با هشت هفته ممکن است اشتها را کاهش دهد.

Effect of Aerobic Interval Training on Acylated Ghrelin, Peptide Tyrosine Tyrosine and GlucagonLike Peptide1 in Healthy Young Men

The aim of this study was to investigate the effect of aerobic interval training on acylated ghrelin, peptide tyrosine tyrosine (PYY) and glucagonlike peptide1 (GLP1) in healthy young men. Twenty male students with age 22.26±1.25 years old and BMI 23.2±1.4 kg/m2 were randomly assigned to the training and control groups. The training group completed a high intensity interval aerobic exercise training for 12 weeks. The training program consists of four minutes running periods on treadmill with intensity of 8595%HRmax followed by three minutes of 6575% HRmax rest active periods. The levels of plasma acylated ghrelin, PYY336 and GLP1 were measured by ELISA method before and after eight and 12weeks trainings. In data analysis, was used the MannWhitney U test in order to compare the control and training groups and the Wilcoxon test in order to compare the training periods. The results showed that in the training group, levels of acylated ghrelin significantly (P=0.008) decreased after 12 weeks compared to the eight weeks. However, there were no significant changes in the acylated ghrelin, PYY and GLP1 levels compared to the control group after eight and 12 weeks. Overall it seems appetite hormones alterations in young active males in response to aerobic interval trainings were not considerable, but a 12 weeks period of aerobic interval training may decrease appetite compared to the same training during eight weeks.