پاسخ متغیرهای همورئولوژیک به فعالیت تناوبی بالاتنه و پایین‌تنه در افراد چاق و دارای اضافه‌وزن

هدف پژوهش حاضر، تعیین تاثیر فعالیت تناوبی بالاتنه و پایین‌تنه بر عوامل همورئولوژیک بود. تعداد 12 آزمودنی با شاخص توده بدنی 3 ± 30 کیلوگرم/ مترمربع و میانگین سنی 7.1 ± 32.9 سال، پس از تعیین حداکثر اکسیژن مصرفی برای بالاتنه و پایین‌تنه، فعالیت تناوبی بالاتنه و پایین‌تنه را در دو جلسه مجزا با فاصله یک هفته انجام دادند. فعالیت تناوبی شامل پنج تکرار بود که فعالیت به‌مدت دو دقیقه و با شدت 85 درصد اکسیژن مصرفی و ریکاوری چهار دقیقه با شدت 45 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی بود. نمونه‌های خونی قبل و بلافاصله بعد از فعالیت گرفته شدند و برای تعیین فاکتورهای موردنظر آنالیز شدند. نتایج نشان داد که صرف‌نظر از نوع فعالیت ورزشی، فعالیت تناوبی باعث افزایش معنادار هماتوکریت، ویسکوزیته پلاسما، تعداد گلبول‌های قرمز، لاکتات، شاخص خشکی tk و کاهش معنادار فیبرینوژن شد (p<0/05)؛ اما فعالیت بر ویسکوزیته خون، تجمع‌پذیری و انعطاف‌پذیری گلبول‌های قرمز، هموگلوبین، فراهمی اکسیژن بافتی و فشارخون سیستولی تاثیر معناداری نداشت (p>0/05). همچنین، بین پاسخ مقادیر ویسکوزیته خون، هماتوکریت، هموگلوبین، فراهمی اکسیژن بافتی، تجمع‌پذیری و انعطاف‌پذیری گلبول‌های قرمز، شاخص tk، لاکتات، فیبرینوژن و فشارخون سیستولی فعالیت تناوبی بالاتنه و پایین‌تنه در دو جلسه تفاوت معناداری وجود نداشت (p>0/05)؛ اما تغییرات ویسکوزیته پلاسما در فعالیت پایین‌تنه و تعداد گلبول‌های قرمز در فعالیت بالاتنه تفاوت معناداری با جلسه دیگر داشتند (p<0/05)؛ بنابراین، فعالیت تناوبی شدید به‌دلیل ریکاوری فعال تاثیر منفی بر متغیرهای همورئولوژیک ندارد. همچنین، فعالیت تناوبی بالاتنه و پایین‌تنه به‌طور مشابهی بر متغیرهای همورئولوژیک اثر می‌گذارند.

Responses of Hemorheological Variables to Upper and Lower Body Interval Exercises in Overweight and Obese Individuals

The aim of this study was to determine the effect of upper body and lower body interval exercise on hemorheological factors. Twelve subjects (BMI=30±3 kg/m2) participated in this study. After determining VO2max for upper body and lower body, subjects performed the interval exercise for upper body and lower body in two separate sessions with one week intervening. Interval exercise included 2 minutes of exercise at 85% of VO2max and 4 min recovery at 45% of VO2max. Blood sample were taken before and immediately after exercise and were analyzed. The results showed that irrespective of the exercise type, exercise resulted in significant increases in hematocrit, plasma viscosity, red blood cell count, lactate, rigidity index (Tk) and a significant decrease in the fibrinogen (P<0.05) and no significant (P>0.05) changes in the blood viscosity, red blood cell aggregation, red blood cell deformability, hemoglobin, oxygen supply to tissue, rigidity index Tk. The comparisons of the changes for all variables including blood viscosity, hematocrit, hemoglobin, oxygen supply to tissue, red blood cell aggregation, red deformability, and rigidity index (Tk), lactate, fibrinogen and systolic blood pressure did not show any significant differences between two exercise protocols (P>0.05). However, changes of plasma viscosity in lower extremity and red blood cell count in upper extrimity were significantly different between two trials (P<0.05). It concluded that the acute exercise inducing changes in hemorheological variables, though, these changes are not related to exercise type and body parts involved in acute exercise.