بررسی اثر 12 هفته تمرین تداومی با شدت fatmax و آستانه بی‌هوازی و تناوبی شدید بر ظرفیت چربی‌سوزی بیماران پیش‌دیابتی

اختلال در سوخت‌وساز چربی یکی از نقص‌های موجود در افراد پیش‌دیابت و زمینه ابتلابه دیابت نوع دو است. هدفاز انجاممطالعهحاضر،بررسی اثر 12 هفته تمرین تداومی و تناوبی شدید بر ظرفیت چربی‌سوزی بیماران پیش‌دیابتی بود. تعداد 32 بیمار پیش‌دیابتی (سن 4.0±  38.7 سال، bmi 1.4  ±26.9 کیلوگرم بر مترمربع، چربی بدن 2.5±  26.2 درصد و vo2peak 0.22  ±2.49 لیتر در دقیقه) در چهار گروه کنترل (con)، تمرین تناوبی شدید (hit)، تمرین تداومی با شدت fatmax (fat) و تمرین تداومی با شدت آستانه بی‌هوازی (iat) قرار گرفتند. گروه‌های hit، fat و iat، به‌مدت 12 هفته و هفته‌ای چهار جلسه به اجرای تمرین ورزشی (به‌ترتیب با شدت 90 درصد vo2peakدر هر تناوب، شدت fatmax و شدت آستانه بی هوازی) پرداختند. از آزمون آماری تی همبسته و تحلیل واریانس یک‌طرفه برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها استفاده شد.میزان تاثیر تمرین ورزشی بر حداکثر اکسیداسیون چربی در گروه‌های fat، iat و hit، به‌ترتیب 35 درصد، 25 درصد و 26 درصد بود که این تفاوت بین گروه fat با گروه‌های iat و hit معنا دار بود (p<0/05). همچنین، میزان تاثیر تمرین ورزشی بر fatmax در گروه‌های fat، iat و hit، به‌ترتیب 33 درصد، 24 درصد و 27 درصد بود که این تفاوت فقط بین گروه‌های fat و iat معنادار بود (p<0/05).نتایج پژوهش نشان داد که میزانتغییر اکسیداسیون چربی در سه گروه تمرینی نسبت به قبل از تمرین متفاوت بود. این بدان‌معنی است که شدت و نوع فعالیت ورزشی ممکن است از عوامل تاثیرگذار بر اکسیداسیون چربی در افراد پیش‌دیابتی باشند.

The Effect of 12 Weeks Continuous Training at Fatmax Intensity or Anaerobic Threshold, and High Intensity Interval Training on Fat Burning Capacity in PreDiabetic Patients

Fat metabolism disorders is a defect in prediabetic patients and a basis for type 2 diabetes. The aim of this study was to investigate the effect of 12 weeks continuous or high intensity interval training on fat burning capacity in prediabetic patients. 32 prediabetic patients (age: 38.7 ± 4.0 years; BMI: 26.9 ± 1.4 kg/m2; percent body fat: 26.1 ± 2.5%; VO2Peak: 2.49 ± 0.22 L.min1) were divided into four groups: control (CON), high intensity interval training (HIT), continuous training at Fatmax intensity (FAT) and continuous training at anaerobic threshold (IAT). HIT, FAT and IAT groups participated in a 12weeks training program with 4 sessions per week (with intensity of 90% VO2peak during the intervals, Fatmax intensity and/or anaerobic threshold intensity, respectively). Substrate oxidation, maximal fat oxidation (MFO) and Fatmax were determined during graded exercise test using the stoichiometric equations. Student’s ttest and ANOVA were used to analyze the data. MFO was affected by training in HIT, FAT and IAT groups by 26%, 35% and 25%, respectively, which it was significantly different between FAT group and HIT and IAT groups (P ≤ 0.05). In addition, the effect of exercise training on Fatmax in HIT, FAT and IAT groups was 26%, 25% and 35%, respectively, which it was significantly different between FAT and IAT groups (P ≤ 0.05). Results showed that changes in fat oxidation rate was different in three groups compared to pretraining status. This means that the intensity and type of exercise may have effective role in fat oxidation metabolism in prediabetic patients.