ارتباط بین فعالیت بدنی با برخی شاخص‌های فیزیولوژیک و پیکرسنجی شهروندان استان خوزستان

هدف از انجام پژوهش حاضر ارتباط بین فعالیت بدنی با برخی شاخص‌های فیزیولوژیک و شاخص‌های پیکرسنجی شهروندان بالای 15 سال استان خوزستان بود. این پژوهش توصیفی ازنوع همبستگی– پیمایشی بود که به روش میدانی انجام شد. ازطریق نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای 2075 نفر (1022 مرد و 1053 زن) از شهروندان بالای 15 سال استان خوزستان (میانگین سن 10.02 ± 22.69 سال، میانگین وزن 3.90 ± 67.11 گیلوگرم و میانگین قد 10.35 ± 168.27 سانتی‌متر) به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری پرسش‌نامه ویژگی‌های فردی و شغلی، پرسش‌نامه میزان فعالیت بدنی بک (1982)، فشارسنج دیجیتال، ترازوی دیجیتال و متر نواری بود. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون‌های همبستگی پیرسون، رگرسیون چندمتغیره و آزمون تی مستقل استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که در سطح معناداری α ≤ 0.05، بین میزان فعالیت بدنی با شاخص‌های فیزیولوژیک (ضربان قلب، فشارخون سیستول و دیاستول) و شاخص‌های پیکرسنجی (شاخص توده بدن (bmi) و نسبت دور کمر به دور باسن (whr)رابطه معنا‌داری وجود نداشت؛ اما بین شاخص ورزش در فعالیت بدنی با ضربان قلب و نسبت دور کمر به دور باسن رابطه منفی و معنا‌داری مشاهده شد. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که میزان فعالیت بدنی شهروندان مرد استان خوزستان (2.83) بیشتر از شهروندان زن (2.79) است. همچنین، میزان فشارخون سیستول، دیاستول، شاخص توده بدن و نسبت دور کمر به دور باسن شهروندان مرد بیشتر از شهروندان زن است؛ اما میزان ضربان قلب شهروندان زن استان خوزستان (83.01) بیشتر از شهروندان مرد (77.54) است. با توجه به نتایج پژوهش، انجام فعالیت بدنی مناسب و شرکت در برنامه‌های ورزشی می‌تواند باعث بهره‌مندی از فواید جسمی مانند کاهش ضربان قلب و نسبت دور کمر به دور باسن شود.