تاثیر شدت تمرین تناوبی بر مقادیر بیان ژن anp و bnp عضله قلبی در رت‌ها پس از ابتلا به آنفارکتوس میوکارد

آنفارکتوس میوکارد ، مرگ سلولی غیرقابل برگشت بخشی از عضله قلب است که ریشه در فقدان جریان خون دارد. مقادیر anp و bnp نشانگرهای قوی وقوع آنفارکتوس میوکارد و شدت عارضه می باشند. لذا این پژوهش با هدف بررسی تاثیر شش هفته تمرین تناوبی خیلی شدید و تمرین تناوبی با شدت پایین بر بیان ژن‌های anp و bnp در رت‌ها پس از ابتلا به انفارکتوس میوکارد انجام گرفت.   18 سررت نر نژاد ویستار 10 هفته ای با وزن 250 تا 300 گرم در دو گروه تجربی تمرین تناوبی خیلی شدید ( 85-90 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی) و تمرین تناوبی با شدت پایین (55- 60 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی) و یک گروه کنترل (بدون مداخله تمرین) قرار گرفتند. بیان ژن‌های مذکور پس از ابتلای رت‌ها به آنفارکتوس میوکارد پس از شش هفته تمرین به روش qrtpcr بررسی شد. داده ها به روش آماری تی مستقل و آنوا با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه 18 تجزیه و تحلیل شدند (α≤0.05). یافته‌ها نشان داد شش هفته تمرین تناوبی خیلی شدید باعث کاهش غیرمعنادار bnp و anp در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل (به ترتیب 0.67=p و 0.475≥p) و کاهش معنادار آن‌ها در طی شش هفته تمرین تناوبی با شدت پایین نسبت به گروه کنترل شد (به ترتیب 0.001=p و 0.011≥p). این کاهش در گروه تمرین تناوبی با شدت پایین به طور معناداری از گروه تمرین تناوبی خیلی شدید موثرتر بود. bnp( (p= 0.001و anp( (p= 0.005. در کل ، هر دو شدت تمرینی باعث کاهش مقادیر هورمون‌های قلبی نسبت به گروه بدون تمرین پس از آنفارکتوس میوکارد می‌شود.