مقایسۀ اثر تمرین در یادگیری حرکات هماهنگ درون‌مرحله و برون‌مرحله در دست و پا

هدف از پژوهش حاضر، مقایسۀ تمرین در یادگیری حرکات هماهنگ درون‌مرحله و برون‌مرحلۀدست و پا می باشد. بدین منظور، 12 دانشجوی دختر از دانشگاه فرهنگیان اصفهان (با میانگین سنی 5±22 سال) که هیچ گونه سابقۀ فعالیت در رشته‌های ورزشی ریتمیک نداشتند، به صورت تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند و به مدت شش ماه تحت نظر مربی هیپ‌هاپ آموزش دیدند و مهارت های مختلف هیپ‌هاپ و در خلال آن، تکالیف مدنظر پژوهش را آموخته و تمرین کردند. شرکت کنندگان در طول این شش ماه، سه بار به فاصله های یک، سه و شش ماه، در آزمایشگاه حضور یافتند که هر حضور به منزلۀ یک سطح مهارتی در نظر گرفته شد و هر مرتبه با استفاده از دستگاه تجزیه و تحلیل حرکت، از اجرای چهار تکلیف ورزشی درون‌مرحله و برون‌مرحلۀ منتخب با هفت دوربین با فرکانس 60 هرتز به‌ صورت سه بعدی فیلم برداری شد. شایان ذکر است که داده‌های حاصل به کمک برنامه نویسی در نرم‌افزار مت‌لب، پردازش شده و خطای متغیر اجرای شرکت کنندگان محاسبه گشت. سپس، با استفاده از آزمون تحلیل واریانس، اندازه گیری های مکرر در سطح ( p=0/005) تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان می دهد که تفاوت معنا داری بین خطای متغیر اجرا در سطوح مهارتی وجود دارد و حرکات هماهنگ در هر سطح، استوارتر از سطح قبل اجرا می شو د. بررسی اثر تعاملی الگو، سطح و اندام نیز بیانگر آن است که در تمام سطوح و هر دو اندام، خطای متغیر الگوی برون‌مرحله به صورت معناداری بیشتر از خطای متغیر الگوی درون‌مرحله می باشد. درمجموع، یافته ها حاکی از آن است که تمرین، اجرای الگوهای حرکت درون‌مرحله و برون‌مرحله را در دست ها و پاها به یک نسبت بهبود می بخشد.