اثر یادگیری قیاسی، آشکار و ترکیبی بر اکتساب، یادداری و انتقال مهارت حرکتی پیچیده

هدف از پژوهش حاضر، مقایسۀ اثر یادگیری قیاسی، آشکار و ترکیبی بر اکتساب، یادداری و انتقال مهارت پرتاب آزاد بسکتبال بود. بدین‌منظور، 48 دانش‌آموز دختر 17ـ15 سال به‌‌صورت تصادفی انتخاب شدند و بر‌اساس نمرات آزمون بارفیکس اصلاح‌شده به چهار گروه همگن 12 نفره تقسیم گردیدند و به‌شکل تصادفی، تحت شرایط تمرینی مختلف (قیاسی، آشکار، آشکار ـ قیاسی و قیاسی ـ آشکار) قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان پس از دو جلسه آشنایی با مهارت‌‌های پایۀ رشتۀ بسکتبال و پیش‌آزمون، چهار روز به تمرین پرتاب آزاد بسکتبال پرداختند. علاوه‌براین، به آزمودنی‌های گروه آشکار برگه‌ای حاوی هشت دستورالعمل ارائه گشت و به گروه قیاسی، دستورالعمل قیاسی چوب عصا داده شد. دو گروه دیگر (گروه قیاسی ـ آشکار و آشکار ـ قیاسی) نیز به‌صورت ترکیبی به تمرین مهارت مورد‌نظر پرداختند. پس از مرحلۀ اکتساب، آزمون اکتساب انجام شد و یک هفته بعد، آزمون یادداری، انتقال و پروتکل کلامی به‌عمل آمد. همچنین، به‌منظور تحلیل دقت پرتاب در مراحل اکتساب از تحلیل واریانس مختلط (4*4) (گروه*روز) استفاده شد‌، در مراحل آزمون، ‌تحلیل واریانس مختلط (4*4) (گروه*‌آزمون) به‌کار رفت و برای تعیین محل معناداری بین گروه‌ها، آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری 0.05≥p مورداستفاده قرار گرفت. نتایج نشان می‌دهد که در مراحل مختلف یادگیری، بین گروه قیاسی با گروه آشکار و گروه های ترکیبی و نیز بین گروه قیاسی ـ آشکار و آشکار ـ قیاسی تفاوت معناداری وجود دارد (0.05≥p)؛ بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که استفاده از قیاس ‌چوب عصا‌ و روش تمرینی قیاسی ـ آشکار به یادگیری بهتر پرتاب آزاد بسکتبال منجر می‌شود.‌