مقایسۀ 12 هفته تمرینات یوگا، پیلاتس و تمرینات ترکیبی بر تعادل کارکردی زنان سالمند با خطر در‌معرض زمین‌خوردن تحت تکلیف دوگانه

هدف از پژوهش حاضر، مقایسۀ تاثیر تمرینات یوگا، پیلاتس و یوگالتس (ترکیبی) بر تعادل زنان سالمند غیرفعال تحت تکالیف دوگانه بود. بدین‌منظور، 30 نفر از سالمندان 75-65 سالۀ مرکز کهریزک کرج‌ که در‌معرض خطر زمین‌خوردن بودند، پس از غربال‌گری توسط آزمون تعادلی برگ‌ به‌صورت در‌دسترس انتخاب شدند. آزمودنی‌ها در سه گروه یوگا (10 نفر)، پیلاتس (10 نفر) و ترکیبی (10نفر) قرار گرفتند و به‌مدت 12 هفته ‌و هفته‌ای سه جلسه در تمرین شرکت نمودند. قبل و بعد از اجرای پروتکلتمرینی، آزمون برخاستن و راه‌رفتن زمان‌دار تحت سه شرایط مجرد (خود ‌آزمون)، شناختی ـ تعادلی (اجرای آزمون همراه با شمارش معکوس اعداد) و حرکتی‌ ـ‌ تعادلی (اجرای آزمون همراه با نگه‌داشتن فنجان آب) برای بررسی تغییرات تعادلی سالمندان اجرا گردید. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نیز از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر جهت تعیین تفاوت‌های درون‌گروهی و تحلیل واریانس چند‌متغیره به‌منظور ‌تعیین تفاوت‌های بین گروهی استفاده شد. نتایج نشان می‌دهد که 12 هفته تمرین یوگا، تاثیری بر تعادل زنان سالمندان به‌صورت مجرد (p=0.205)، تحت تکلیف شناختی (p=0.362) و تحت تکلیف حرکتی (p=0.565) ندارد، اما در‌مقابل، تمرینات پیلاتس و یوگالتس به‌صورت معنا‌داری بر آن اثرگذار می‌باشند (p<0.05). همچنین میزان تاثیر تمرینات یوگالتس بر تعادل تحت عملکرد شناختی، به‌طور معناداری بیشتر بوده است؛ بنابراین، با استفاده از تمرینات یوگالتس ‌طی 12 هفته می‌توان هم‌گام با افزایش سن، تعادل کارکردی را در زنان سالمندی که در‌معرض زمین‌خوردن هستند توسعه داد.