اثر تمرینات شناختی بر انجماد راه‌رفتن و کارکردهای شناختی مرتبط با آن در سالمندان پارکینسونی مبتلا به انجماد راه‌رفتن

این پژوهش که با هدف بررسی اثر هشت هفته تمرینات شناختی بر انجماد راه رفتن و کارکردهای شناختی مرتبط با آن (کارکردهای اجرایی و بهرۀ حافظه) در بیماران پارکینسونی مبتلا به انجماد راه رفتن انجام گردید، از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون ـ پس آزمون و گروه کنترل بود. 14 بیمار پارکینسونی مبتلا به انجماد راه رفتن (مرحلۀ دو تا پنج مقیاس هوهن و یاهر ) با میانگین سنی 10.92±60.21 به صورت در دسترس انتخاب شدند و   به طور تصادفی به دو گروه کنترل (پنج مرد و دو زن) و تجربی ( چهار مرد و سه زن) تقسیم گردیدند. گروه تجربی به مدت هشت هفته در تمرینات شناختی شرکت کرد. انجماد راه رفتن، کارکردهای اجرایی و بهرۀ حافظه در  پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب به وسیلۀ پرسش نامۀ انجماد راه رفتن، آزمون برج لندن و حافظۀ بالینی وکسلر اندازه گیری گردید. همچنین، داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس و واریانس چند متغیره در سطح معنا داری (0.05=α) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان می دهد که اثر یک دوره تمرینات شناختی بر میانگین کاهش امتیازات انجماد راه رفتن و افزایش امتیازات کارکردهای اجرایی و بهرۀ حافظه در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل معنا دار می باشد. با توجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت که تمرینات شناختی می توانند به عنوان یک روش مداخله ای در بهبود انجماد راه رفتن، کارکردهای اجرایی و بهرۀ حافظۀ بیماران مبتلا به انجماد راه رفتن موثر باشند.

Effects of cognitive training on freezing of gait and some of its cognitive functions on old parkinson disease patients

The purpose of the present study was to investigate the effect of cognitive training on freezing of gait and related cognitive functions (executive functions and memory quotient) in patients with Parkinson's disease. This study was a quasiexperimental study with a pre and posttest design and a control group. The participants were a number of 14 Parkinson's disease patients (mean age 60.21±10.92 years) with freezing of gait (25 Hohn and Yahr scale) who were selected through convenience sling and were randomly assigned to experimental (4 males and 3 females) and control (5 males and 2 females) groups. The experimental group received 8 weeks of cognitive training. Freezing of Gait Questionnaire, Tower of London Test, and Wechsler Memory Scale were used to collect data on freezing of gate, executive functions, and memory quotient. A Covariance analysis and Multivariate ANOVA (α = 0.05) were used to analyze the collected data. The results showed that cognitive training had significantly reduced freezing of gate scores and increased executive functions and memory quotient scores for the experimental group compared with the control group. Therefore, it can be concluded that cognitive training can be an appropriate training method to help improve freezing of gait, executive functions, and memory quotient in individuals with freezing of gait.