تاثیر یک برنامه تمرینات ریتمیک منتخب بر کنترل تعادل کودکان کم شنوای دچار کم کاری سیستم دهلیزی

کودکان کم شنوای دچار کم کاری دستگاه دهلیزی نسبت به همتایان سالم خود در کنترل تعادل دچار مشکل هستند. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین ریتمیک بر کنترل تعادل این کودکان بود. 24 کودک کم شنوای حسی عصبی که با آزمایشهای اکولوموتور و کالریک، کم کاری دستگاه دهلیزی آنان مسجل شده بود به طور تصادفی در دو گروه مداخله (12 نفر) و شاهد (12 نفر) قرار گرفتند. گروه مداخله در یک دوره 6 هفته ای تمرینات ریتمیک شرکت کرد، در حالیکه گروه شاهد به فعالیتهای روزمره خود در خانه و مدرسه ادامه داد. کنترل تعادل آنان از طریق خرده مقیاس تعادل آزمون برونینکس – اوزرتسکی2 در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون سنجیده شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس بین گروهی با اندازه های تکراری نشان داد که نمره کل خرده مقیاس تعادلی برونینکس اوزرتسکی2 (p=0.003)، موارد با چشمان باز (p=0.000)، بسته(p=0.000) ، بر روی زمین (p=0.000) و بر روی تخته تعادل (p=0.000) در گروه تمرینی به طور معناداری بهتر از گروه شاهد بود. یک دوره فعالیت بدنی سازمان یافته با تاکید بر تحریکات حسی توانست وابستگی به دروندادهای بینایی را در کودکان کم شنوای دچار کم کاری دستگاه دهلیزی کاهش داده و حساسیت دستگاه دهلیزی را افزایش دهد.واژگان کلیدی: تعادل، کودک کم شنوا، دستگاه وستیبولار، تمرینات ریتمیک، آزمون برونینکس – اوزرتسکی

Effects of a selected rhythmic exercise program on the balance control in hearing-impaired children with vestibular dysfunction

AbstractSensorineural hearing impaired children who have vestibular hypofunction suffer from posture control problems. The purpose of the present study was to determine the effect of a selected rhythmic exercise program on the balance control of these children. 24 sensorineural hearing impaired children who hypofunction of their vestibular system were detected by videonystagmaography, randomly assigned in to either the intervention (n=12) or control group (n=12). Intervention group participated in six weeks rhythmic exercise program and control group continued their regular activities at home and school. Their balance control was assessed by balance subtest of Bruininks-Oseretsky test2 in the pre test and post test. ANOVA with repeated measures showed the total score of BOT2 balance subtest (p=0.003), items with eyes open (p=0.000), eyes close (p=0.000), on a line (p=0.000) and on a balance beam (p=0.000), of the intervention group was significantly better than control group. A six weeks period of rhythmic physical activity with emphasize on sensory stimulation could decrease visual dependency and increase vestibular sensitivity.Key words: Balance, Hearing impaired children, vestibular system, rhythmic exercise, Bruininks-Oseretsky test