پیش‌بینی تعادل براساس ویژگی‌های پیکرسنجی

هدف از پژوهش حاضر، پیش‌بینی تعادل پویا بر اساس ویژگی‌های پیکر‌سنجی در جوانان رشته تربیت بدنی بود. جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان پسر رشته تربیت بدنی دانشگاه شیراز تشکیل می‌دادند. نمونه، شامل 60‌ نفر بود که داوطلب شرکت در پژوهش بودند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، شامل فرم اطلاعات دموگرافیک، برگه ثبت ویژگی‌های پیکر‌سنجی و آزمون عملکرد حرکتی (که در این پژوهش، اندازه‌گیری زمان تعادل بر روی دستگاه ثبات سنج (استابیلومتر) بود)، بودند. بعد از انجام اندازه‌گیری ها و ثبت آن‌ها، از زمان‌بندی 30 ‌ثانیه‌ای جهت انجام تکلیف تعادلی پویا و فواصل 90‌ ثانیه‌ای استراحت بین تکلیفی استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های همبستگی و رگرسیون انجام شد. یافته ها نشان داد که ویژگی های پیکرسنجی اندازه‌های قد (0.35-=r،027.0=p)، وزن (43.0-=r،006.0=p) و دور کمر (5.0-=r،001.0=p)، با انجام تکلیف تعادلی، همبستگی معناداری در سطح خطای تعیین شده (05.0=?) داشتند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که اندازه شاخص هایی چون دور کمر، وزن و قد می توانند به عنوان متغیرهایی جهت پیش بینی تعادل پویا مورد استفاده قرار گیرند. هر چند، نسبت اندازه‌های این متغیرها با یکدیگر متفاوت است.