هنجاریابی آزمون توجه در گروهی از ورزشکاران دختر و پسر ایرانی

هدف اصلی تحقیق حاضر تدوین هنجار برای آزمون توجه و تعیین پایایی و روایی آن در گروهی از ورزشکاران دختر و پسر استان‌های منتخب کشور است. روش تحقیق استفاده-شده از نوع توصیفی برای تدوین هنجار است. جامعه آماری تحقیق را کلیه ورزشکاران دختر و پسر استان‌های خراسان رضوی، اصفهان، تهران، خوزستان و مرکزی تشکیل می‌دادند. نمونه‌های آماری شامل 1200 نفر (600 ورزشکار دختر) و (600 ورزشکار پسر) از پنج استان کشور بودند. برای انتخاب آزمودنی‌ها از روش‌های نمونه گیری تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای متناسب با جمعیت استفاده شد. ابزار اندازه گیری تحقیق پرسشنامه اطلاعات فردی و آزمون توجه بر اساس جدول سیاه و قرمز بود که برای تدوین و هنجاریابی آن در ورزشکاران ایرانی استفاده شد. در این تحقیق برای تحلیل داده‌ها ابتدا از آمار توصیفی برای طبقه بندی، تعیین شاخص‌های مرکزی و پراکندگی استفاده شد. سپس، با استفاده از فرمول z و محاسبه نقاط درصدی در هر آزمون و از روی رتبه‌های درصدی به تفکیک آزمون‌های مختلف، هنجار آزمون توجه تهیه شد. نتایج نشان داد میانگین امتیاز مهارت توجه در ورزشکاران دختر با حضور محرک مزاحم 26/0±95/27 و بدون محرک مزاحم 24/0± 06/32 و در ورزشکاران پسر با حضور محرک مزاحم 39/5±79/30 و بدون محرک مزاحم 81/4±84/34 است. همچنین بین میزان توجه ورزشکاران دختر و پسر در هر دو آزمون‌ توجه بدون محرک مزاحم و با محرک مزاحم تفاوت معنی داری مشاهد شد (01/0 > p ). پایایی آزمون توجه از طریق آزمون- آزمون مجدد بررسی شد و همبستگی معنی داری در ورزشکاران دختر با حضور و بدون حضور محرک مزاحم به ترتیب 911/0=r و 951/0=r و ورزشکاران پسر به ترتیب 932/0=r و 983/0=r محاسبه شد (01/0 > p). با توجه به پایایی و روایی مناسب آزمون توجه سیاه و قرمز، مربیان ورزشی می‌توانند از هنجار تدوین شده برای تعیین میزان توجه ورزشکاران دختر و پسر رشته‌های ورزشی مختلف استفاده نموده و از این آزمون برای توسعه این قابلیت روانی در ورزشکاران استفاده نمایند.