اثر دست‌کاری‌های حسی (بینایی، حس پیکری) و شناختی بر کنترل قامت کشتی‌گیران با سطوح مهارتی مختلف

هدف تحقیق حاضر بررسی اثر بارافزایی شناختی و دست‌کاری‌های حسی (بینایی و حس پیکری) بر کنترل قامت کشتی‌گیران با سطوح مهارتی مختلف است. آزمودنی‌های تحقیق را نمونه‌های در دسترس تشکیل می‌دادند که شامل چهار گروه 10 نفره (18- 25 سال) از کشتی‌گیران ماهر، نیمه‌ماهر، مبتدی و گروه کنترل (غیرورزشکار) بودند. آزمودنی‌ها هشت تکلیف تعادلی را روی دستگاه تعادل سنج بایودکس در شرایط دست‌کاری شده حس بینایی، حس پیکری و شناختی و تکلیف‌های حاصل از ترکیب این دست‌کاری‌ها انجام دادند. طرح تحقیق، ترکیبی دو عاملی به شکل 8(حالت اجرا) × 4(گروه) و روش آماری استفاده شده، تحلیل واریانس بین گروهی با اندازه‌های تکراری بود. نتایج نشان داد اثر اصلی شرایط اجرا، گروه و همچنین اثر تعاملی معنی‌دار است (05/0p?). بررسی تفاوت‌های درون‌گروهی نشان داد بین میانگین نمره‌های تعادل گروه‌ها در هشت حالت اجرا تفاوت معنی‌داری وجود دارد (000/0= p). همچنین، بررسی تفاوت‌های بین گروهی نشان داد بین میانگین نمره‌های تعادل چهار گروه نیز تفاوت معنی‌داری وجود دارد (018/0p=). بر اساس نتایج، در چهار تکلیف تعادلی بدون دست‌کاری/ دست‌کاری بینایی/ شناختی/ بینایی - شناختی تفاوتی در تعادل گروه‌ها وجود ندارد (05/0p?)، اما تعادل گروه‌ها در چهار تکلیف تعادلی دست‌کاری حس پیکری/ حس پیکری - شناختی/ حس پیکری - بینایی و در نهایت، حس پیکری - بینایی - شناختی به‌طور معنی‌داری به نفع گروه ماهر و نیمه‌ماهر متفاوت بود (05/0p?) که در این میان، تعادل کلی افراد ماهر هنگام دست‌کاری حس پیکری – بینایی - شناختی بهتر از گروه نیمه‌ماهر بود (032/0= p). نتیجه اینکه، احتمالاً شرکت طولانی مدت در ورزش کشتی انطباقی در سیستم‌های حسی و شناختی درگیر در کشتی‌گیران ایجاد می‌کند که این انطباق‌های کسب شده با دشوارتر شدن شرایط تکلیف و نزدیک شدن به شرایط پویای کشتی مشخص‌تر می‌شود. در این میان، ایجاد چالش شناختی همراه با دست‌کاری‌های حسی می‌تواند در شناسایی توانایی‌های کنترل قامت ورزشکاران با سطوح رقابتی مختلف سودمند باشد.