مقایسه سه روش مختلف آموزش از طریق مشاهده بر اکتساب و یادداری یک مهارت ورزشی

هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر و مقایسه سه روش مختلف آموزش مشاهده ای بر اکتساب و یادداریِ مهارت بالانس ژیمناستیک بود. روش تحقیق، نیمه‌تجربی است. 51 دانشجوی پسر مبتدی با میانگین سنی 18 تا 24 سال انتخاب، و به روش تصادفی ساده در 3 گروه: 1) گروه مشاهده مدل زنده 2) گروه مشاهده مدل انیمیشن و 3) گروه ترکیبی مشاهده مدل زنده و انیمیشن قرار گرفتند. علاوه بر مشاهده مدل، آموزش های کلامی نیز هم‌زمان به آزمودنی های هر سه گروه ارایه می شد. آموزش مختص به هر یک از گروه ها به مدت سه هفته و هر هفته سه جلسه انجام شد. بعد از هر جلسه آموزش، همه آزمودنی ها به‌طور یکسان 10 بار مهارت بالانس را اجرا کردند. بعد از آخرین جلسه تمرین، آزمون اکتساب و 48 ساعت بعد آزمون یادداری به عمل آمد. تجزیه و تحلیل داده‌ها در سطح 05/0?= انجام شد. نتایج طرح اندازه گیری مکرر نشان داد که هر سه روش آموزشی به‌طور معنی داری سبب بهبود اجرای مهارت در مراحل اکتساب و یادداری می شود. همچنین نتایج تحلیل واریانس یک‌راهه تفاوتی معنی دار میان سه گروه در مراحل اکتساب و یادداری نشان داد به‌طوری که آزمودنی های گروه سوم (ترکیب مشاهده مدل زنده و انیمیشن) در آزمون اکتساب و یادداری به‌طور معنی داری بهتر از گروه اول(مشاهده مدل زنده) و دوم (مشاهده مدل انیمیشن) عمل کردند. اما بین اجرای آزمودنی های گروه های اول و دوم تفاوتی معنی دار یافت نشد. با توجه به نتایج تحقیق به مربیان و معلمان ورزشی پیشنهاد می‌شود که هنگام آموزش مهارت‌های حرکتی، از ترکیب مشاهده مدل زنده و انیمیشن استفاده کنند که منجر به یادگیری بهتری برای اجرای مهارت می شود.