بررسی نقش واسطه‌ای سرسختی روان‌شناختی در رابطه بین گذشت و شوخ‌طبعی با امید در ورزشکاران

هدف پژوهش حاضر؛ بررسی نقش واسطه‌ای سرسختی روان‌شناختی در رابطه بین گذشت و شوخ‌طبعی با امید در ورزشکاران بود. روش پژوهش از نوع همبستگی و آزمودنی‌های پژوهش 60 دانشجوی ورزشکار (30 دختر و 30 پسر) دانشگاه محقق اردبیلی بودند که به‌صورت نمونه‌گیری در دست‌رس انتخاب شدند و به پرسش‌نامه‌های امید اشنایدر، گذشت والکر و گارسوخ، شوخ‌طبعی تورسن و پاول، و سرسختی اهواز پاسخ دادند. پایایی ابزارها با استفاده از ضریب پایایی آلفای کرونباخ احراز گردید. با استفاده از رگرسیون به شیوه متوالی هم‌زمان و با به‌کارگیری مراحل پیشنهادی بارون و کنی (1986) مدل فرضی مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها نشان داد که اولاً گذشت و شوخ‌طبعی، پیش‌بینی ضعیفی از امید دارند. ثانیاً، گذشت پیش‌بینی‌کننده سرسختی است. ثالثاً، سرسختی نقش واسطه‌ای بین گذشت و امید در ورزشکاران دارد. بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان نتیجه گرفت که سازه‌های سرسختی و گذشت (به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم) می‌توانند تغییرات مربوط به امید را در ورزشکاران پیش‌بینی کنند. نتایج و پیامدهای پژوهش در این مقاله تشریح و تبیین می‌شوند