نیمرخ سلامت عمومی زنان فعال میانسال در باشگاه‌های تندرستی شهر همدان

به اعتقاد پزشکان آمادگی بدنی، زمینه‌ای مناسب برای دستیابی به شرایط مطلوب روانی است. بر این اساس هدف این پژوهش بررسی و مقایسه سلامت عمومی زنان میانسال فعال و غیرفعال شهر همدان است. در این پژوهش 240 زن با میانگین سنی 33 سال به‌صورت تصادفی انتخاب شدند. 120 نفر آنان (گروه فعال) در 10 باشگاه ورزشی به ورزش ایروبیک می پرداختند و 120 نفر دیگر (گروه غیرفعال) زنان خانه داری بودند که در فعالیت ورزشی سازمان‌یافته شرکت نداشتند. برای تعیین حد فعال بودن، از مقیاس «ml/kg/min» به شیوه برآورد هزینه انرژی دیوک و برای سنجش سلامت عمومی زنان از پرسشنامه ghq-28 استفاده شد. یافته‌های آزمون یومن ویتنی نشان داد که هزینه انرژی مصرفی زنان فعال 16درصد بیشتر از زنان همتای غیرفعالشان (023/0.p=). میانگین نمره سلامت عمومی زنان فعال 25/13 و زنان غیرفعال 84/24 بوده است که نشان‌دهنده وضعیت بهتر سلامت روان زنان فعال است )001/0=p). شکایت‌های بدنی، اضطراب، افسردگی و اختلال عملکرد اجتماعی به‌منزله زیرمجموعه‌های سلامت عمومی، در زنان فعال و غیرفعال به‌طور معنادار متفاوت است (05/0 p < ). با توجه به مشکلات کمتر روانشناختی زنان فعال می‌توان گفت اجرای فعالیت بدنی هوازی منظم زیر بیشینه، شیوه‌ای به نسبت کارامد در کنترل نسبی فشار روانی و کاهش تنش‌های عصبی افراد فعال است. به‌نظر می رسد فعالیت‌های بدنی منظم با شدت 83 درصد حداکثر ضربان قلب، رویکرد غیردارویی مناسبی برای ارتقای سطح سلامت عمومی زنان میانسال است.