تاثیر تمرین در آب و بیرون آب بر تعادل و راه رفتن مردان سالمند

مطالعه حاضر به منظور مقایسه تاثیر تمرین در آب و تمرین در بیرون آب بر کنترل تعادل و راه رفتن مردان سالمند انجام شد. 40 مرد سالمند بالای 65 سال به صورت تصادفی به سه گروه تمرین در آب (13 نفر)، تمرین در بیرون آب (12 نفر) و کنترل (15 نفر) تقسیم شدند. دو گروه تمرینی به مدت شش هفته در تمرینات مشابه در دو محیط متفاوت شرکت کردند. تغییرات در تعادل و راه رفتن آزمودنی‌ها قبل و بعد از دوره تمرین، به وسیله آزمون‌های ستاره، شارپند رومبرگ و زمان بلند شدن و رفتن اندازه‌گیری شد. برای تجزیه و تحلیل آماری از تحلیل واریانس یک سویه و تحلیل واریانس مختلط استفاده شد. در ضمن تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار spss (نسخه 16) در سطح معنی‌داری 05/0 انجام شد. نتایج تغییرات معنی‌داری در تعادل و توانایی و استقلال راه رفتن گروه‌های تجربی نشان داد (05/0p < ). با وجود این تفاوت معنی‌داری بین دو گروه تمرینی دیده نشد (05/0 < p ). همچنین تفاوت معنی‌داری بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه کنترل مشاهده نشد (05/0 < p ). بر اساس یافته های این پژوهش، احتمالاً به‌کارگیری تمرینات در آب و بیرون آب می‌تواند عاملی تاثیرگذار در بهبود تعادل و توانایی و استقلال راه رفتن سالمندان باشد و تفاوتی در استفاده از آن‌ها وجود ندارد.