تاثیر تجربه قبلی در بهینه سازی الگودهی مشاهده‌ای یک تکلیف حرکتی پیچیده

هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر تجربه قبلی در بهینه سازی اثر الگوی ماهر هنگام یادگیری یک تکلیف حرکتی پیچیده است. 45 دانشجو (22 دختر، 23 پسر) به صورت تصادفی در سه گروه تجربه جسمانی (pe)، تجربه مشاهده‌ای (oe) و تجربه آموزشی (ie) قرار داده شدند. آزمایش شامل دو دوره یادداری و اکتساب بود. برای این تحقیق دو تکلیف پیچیده (الف و ب) در نظر گرفته شد که روی یک دستگاه زمان‌بندی متوالی تعریف شده بودند. تفاوت بین سه گروه در نوع تجربه‌ای بود که قبل از مشاهده الگوی ماهر در دوره اکتساب می‌گذراندند. پس از مشاهده، هر سه گروه به اجرای جسمانی تکالیف در چهار بلوک شش کوششی پرداختند. در طول آزمایش، تغییرات خودکارآمدی با استفاده از پرسشنامه خودکارآمدی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد در دوره اکتساب دو گروه (pe) و (oe)، در مقایسه با (ie) خطای زمان‌بندی نسبی کمتری در تکلیف «ب» دارند. در دوره یادداری نیز دو گروه (pe) و (oe) در خطای زمان‌بندی نسبی و مطلق تکلیف «ب» ضعیف تر از گروه (ie) بودند (05/0 > p). همچنین مشخص شد پس از مشاهده الگوی ماهر، باور خودکارآمدی دو گروه (pe) و (oe) افزایش یافته است (05/0 > p)، در حالی که چنین روندی در گروه ie ملاحظه نشد (05/ < p). به طور کلی، هر نوع تجربه ناموفق قبل از مشاهده الگوی ماهر باعث بهینه سازی اثرات الگو می شود که می‌تواند به سبب نقش خودکارآمدی باشد.