تاثیر دست کاری قیود تکلیف بر شاخص های کینتیکی و تعادلی مرتبط با خطر افتادن در سالمندان

ظهور مطابقت های بدنی از طریق مقیدکردن محیط و تکلیف به عنوان یک روش تمرینی در بررسی اجراهای ورزشی، به صورت گستردهای به کار رفته است. دستکاری کردن قیود تکلیف به عنوان یکی از اصول آموزشی رویکرد نوین پداگوژی غیرخطی، یکی از روشهای عملیاتی، ساده و احتمالا موثر در طراحی تمرینات حیطه سالمندی است. ازاین رو هدف تحقیق حاضر، بررسی تاثیر دستکاری قیود تکلیف بر شاخص های کینیتیکی و تعادلی مرتبط با خطر افتادن در سالمندان بود؛ ازاین رو 45 سالمند (در دامنه سنی 60 تا 66 سال) به صورت تصادفی به سه گروه دستکاری قیود تکلیف، بدون دستکاری قیود تکلیف و گروه کنترل تقسیم شدند. سپس آزمودنی ها تمرینات فرانکل و ثبات مرکزی را در دو گروه با دست کاری قیود تکلیف و بدون دستکاری قیود تکلیف را بهمدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه به مدت 45 دقیقه انجام دادند. گروه کنترل نیز طی مدت اجرای تحقیق به فعالیت عادی خود ادامه دادند. برای ارزیابی شاخص کینیتیکی از دستگاه تعادل سنج استاتیک و برای ارزیابی تعادل پویا از آزمون برگ استفاده شد. نتایج آزمون تحلیل کُواریانس با حذف اثر پیش آزمون نشان داد ، گروه با دستکاری قیود تکلیف در شاخص کینیتیکی و تعادل پویا به طور معناداری نمرات بیشتری در مقایسه با گروه بدون دستکاری و کنترل به دست آورد (0.001=p). نتایج این پژوهش از استفاده از انواع دستکاری های قیود تکلیف به عنوان نوعی راهبرد تدریس برای افراد سالمند حمایت کرد.

the effect of manipulation of task constraints on kinetic and equilibrium indicators related to the risk of falling in the elderly

the emergence of physical adaptations through the confinement of the environment and homework has been widely used as a training method in the study of sports performance. task and environment constraints are very important in cognitive, perceptual, decision-making, and tactical behaviors. therefore, the present study intends to investigate the effect of task restraint manipulation on kinetic indicators and excellence associated with the risk of falling in the elderly. for this purpose, 45 elderly people were randomly divided into three groups according to the inclusion and exclusion criteria of the study: homework restraint manipulation, non-homework restraint manipulation and control group. the experimental groups then performed homework restraint exercises and non-restraint exercises for eight weeks. the control group also continued their normal activities during the investigation. static balance meter was used to evaluate the kinetic index and leaf test was used to evaluate the dynamic balance. the results of analysis of covariance by removing the effect of pretest showed that the group obtained significantly higher scores than the group without manipulation and control by manipulating the task constraints in the kinetic index and burke scale with (p = 0.000) high reliability. the results of this study supported the use of various manipulations of homework constraints as a kind of teaching strategy for the elderly. it also confirms the effect of exercises by manipulating the restrictions of the task, which improves balance in the elderly, and by improving this ability, the risk of falling in this segment of society is reduced.