مقایسۀ تاثیر خودگفتاری آموزشی و انگیزشی بر عملکرد و یادگیری مهارت‌های هندبال

عوامل روانشناختی از قبیل خودگفتاری در توسعه مهارت نقش دارد. هدف این پژوهش مقایسۀ خودگفتاری آموزشی و انگیزشی بر عملکرد و یادگیری مهارت‌های پایه هندبال در دانش‌آموزان دختر شهر کرج بود. پژوهش حاضر کاربردی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود و از آزمون‌های پاس‌کاری با دیوار و پرتاب پنالتی زین در هندبال استفاده کرد. نمونه‌های پژوهش را 60 دانش‌آموز دختر مدارس متوسطۀ شهر کرج (13 تا 18 سال) تشکیل دادند. آنها به‌صورت در دسترس انتخاب شدند و به-صورت تصادفی در سه گروه خودگفتاری آموزشی، خودگفتاری انگیزشی و کنترل قرار گرفتند. آزمودنی‌ها به مدت شش‌هفته، هر هفته سه‌جلسه و هر جلسه 45 دقیقه، مهارت‌های پایه را در سه بلوک، هر بلوک شامل 10 کوشش اجرا کردند. آزمودنی‌ها قبل از اجرای تکلیف، در گروه خودگفتاری آموزشی از عبارات بدن صاف، آرنج صاف برای پرتاب و دقت کن و یارت را ببین برای پاس و در گروه خودگفتاری انگیزشی از عبارات حالا برای پاس و محکم برای پرتاب استفاده کردند. نتایج تحلیل واریانس درون‌گروهی با اندازه‌گیری تکراری، تحلیل واریانس مرکب و تحلیل واریانس یک‌طرفه نشان داد که در مقایسه با گروه کنترل، خودگفتاری آموزشی و انگیزشی بر عملکرد و یادگیری مهارت‌های پایه هندبال تاثیر معناداری دارد (p≤0/05)ولی بین دو گروه تجربی تفاوت معناداری وجود ندارد(p>0.05). خودگفتاری فارغ از نوع آن با تغییر جنبه‌های شناختی، عاطفی و رفتاری، اثر تسهیل‌کننده‌ای بر انگیزش و به تبع آن، عملکرد دارد. بنابراین خودگفتاری می‌تواند با جلب توجه فراگیر به تکلیف مربوط، عناصرکلیدی الگوی مهارت را تحریک کند و موجب بهبود مهارت‌ها ‌شود.

the comparison of instructional and motivational self-talk on performance and learning of handball skills

psychological factors such as self-talk play a role in skill improvement. the aim of this study was to compare instructional and motivational self-talk on performance and learning of basic handball skills in karaj female students. the present study was applied with research design pre-test, post-test and a control group and used the wall-pass and penalty throw tests in handball. the research samples consisted of 60 female high school students in karaj (13-18 years old). sampling was availability and samples divided into three groups randomly: instructional self-talk, motivational self-talk and control. subjects performed basic skills for six weeks, three sessions per week and 45 minutes per session, in three blocks and each block containing 10 trails. before performing the task, the subjects in the instructional self-talk group used straight body and straight elbow for throwing and pay attention and see your teammate for pass, and in the motivational self-talk group used now for pass and firm for throw. the results of intragroup repeated measures analysis variance, manova and one-way anova showed that instructional and motivational self-talk in compare with the control group, had a significant effect on performance and learning of basic handball skills (p≤05) but there is no significant difference between two experimental groups (p>0.05). self-talk, regardless of its kinds, has a facilitating effect on motivation and, consequently, performance by changing the cognitive, emotional, and behavioral aspects. thus, self-talk can motivate key elements of the skill pattern and improve skills by drawing subject attention to the relevant task.