تاثیر تمرین راهبردهای قامتی بر تعادل زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرین راهبردهای قامتی بر تعادل زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام شد. شرکت کنندگان این پژوهش 30 زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس با میانگین سنی 5.03 ± 41.40 بودند. شرکت کنندگان به‌طور تصادفی به دو گروه تمرین و کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین به‌مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه به تمرین راهبردهای قامتی متناسب با پروتکل طراحی‌شده پرداخت. گروه کنترل نیز فعالیت های روزمره خود را ادامه داد. برای بررسی تعادل ایستا و پویا و کارکردی شرکت کنندگان در پیش آزمون و پس آزمون، به‌ترتیب از آزمون شارپندرومبرگ، tugو تعادل کارکردی برگ استفاده شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس مرکب (2 * 2) نشان داد میانگین نمرات پس آزمون تعادل ایستا و پویای گروه تمرین در مقایسه با پیش آزمون کاهش یافت (0.001= p ) و این تفاوت معنادار در گروه کنترل مشاهده نشد (0.05< p ). مقایسه بین‌گروهی نشان داد بین نمرات تعادل ایستا و پویای گروه کنترل و تمرین تفاوت معنادار وجود داشت (0.001= p ).امتیازهای آزمون تعادل کارکردی گروه تمرین در پس آزمون در مقایسه با گروه‌ کنترل افزایش‌ معنا دار یافت (0.001= p ). بین عملکرد گروه کنترل در مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون تفاوت معنادار یافت نشد (0.05< p ).همچنین مقایسه بین‌گروهی نشان داد بین نمرات گروه تمرین و کنترل در آزمون تعادل کارکردی تفاوت معنا دار وجود داشت (0.001= p ).نتایج نشان می دهد که هشت هفته تمرین راهبردهای قامتی به بهبود تعادل ایستا، پویا و کارکردی منجر شد. به‌نظر می رسد علت بهبود در تعادل متعاقب انجام‌شدن این تمرین‌ها، افزایش استقامت عضلانی، سازگاری عصبی-عضلانی و کاهش تنش عضلانی باشد.

The Effect of Postural Strategies Training on the Balance of Women with Multiple Sclerosis

The purpose of the present study was to investigate the effect of postural strategies training on the balance of women with Multiple Sclerosis. Thirty women with multiple sclerosis (mean age=41.4 ± 5.33) participated in this study. Participants were randomly divided into exercise and control groups. The training group performed practice for eightweek in accordance with the designed protocol, each week conclude three sessions. The control group continued its daily activities. To assess the balance of participants in the pretest and posttest, functional balance test of Berg, TUG, and Sharpened Romberg test was used. The results showed that in the training group, the meantime of dynamic balance test in the posttest was significantly less than the control group (P=0.001). The dynamic balance test scores of the training group decreased in the posttest compared to the pretest (P=0.001), and the performance improved. There was no significant difference between the control group performance in the pretest and posttest stages (P>0.05). Static balance results also showed that the performance of the subjects in the training group was better than the control group (P=0.001). Also, the scores of functional balance tests in the training group were increased compared to the control group and performance improved (P=0.001). The score of functional balance test scores of the training group in the posttest was reduced to the pretest and their performance improved. There is no difference between the control group performance in the pretest and posttest phases (P>0.05). The results revealed that eight weeks of postural strategies training improved static, dynamic, and functional balance. The reason for the improvement in the balance after this training seems to be due to an increase in muscle endurance, adaptation neuromuscular and reduction in muscle tension.