تاثیر یادگیری مبتنی ‌بر آزمونخطا و تغییرپذیری تمرین بر تلاش ذهنی و عملکرد پرتابی

استفاده از تلاش ذهنی در تمرین متغیر و تمرین کم‌خطا از یکدیگر متفاوت است؛ به‌صورتی‌که دلیل افزایش یادگیری مهارت را افزایش خطا در تمرین متغیر می‎دانند؛ درحالی‌که نتیجه بهینه عملکرد در تمرین کم‌خطا به‎خاطر کاهش تلاش ذهنی در آن است؛ بنابراین، هدف پژوهش حاضر بررسی تناقض اثر تلاش شناختی در تغییرپذیری تمرین و یادگیری پنهان با به‌کارگیری هر دو روش یادگیری بر یک تکلیف پیچیده یکسان و در شرایط یکسان تکلیف ثانویه شناختی بود. بدین‌منظور، 72 دانشجو به شش گروه 12 نفری کم‌خطامتغیر، پرخطامتغیر، کم‌خطاثابت، پرخطاثابت، کنترلثابت و کنترلمتغیر تقسیم شدند. تمامی گروه‌ها در پیش‌آزمون، سه روز تمرینی، آزمون‌های اکتساب، یادداری و انتقال ثانویه شرکت کردند. شرکت‌کنندگان گروه پرخطامتغیر به‌ترتیب از فواصل 3.5، 3.25 ،3، 2.75 و 2.5 متری و گروه کم‌خطامتغیر به‌طور برعکس در همین فواصل تمرین کردند؛ درحالی‌که گروه کم‌خطاثابت فقط از فاصله 2.5متری، گروه پرخطاثابت فقط از فاصله 3.5 متری، گروه کنترل ثابت از فاصله سه‌متری و گروه کنترلمتغیر تمامی فواصل را به‌طور تصادفی تمرین کردند. برای تحلیل دقت پرتاب در مراحل اکتساب از تحلیل واریانس مختلط (3 * 3) (گروه * روز)، در مراحل آزمون از تحلیل واریانس مختلط (3 * 4) (گروه * آزمون) با سطح معناداری 0.05درنظر گرفته‌شد. در آزمون یادداری بین گروه‌ کم‌خطامتغیر با گروه‌های پرخطامتغیر (0.001 = p)، پرخطاثابت (0.002 = p) و کنترلثابت (0.006 = p) تفاوت معنادار وجود داشت. در آزمون انتقال، بین گروه‌ کم‌خطامتغیر با گروه‌های پرخطامتغیر (0.001 =p )، پرخطاثابت (0.001= p) و کنترلثابت (0.002 = p) تفاوت معنادار مشاهده شد. براساس نتایح، پیشنهاد می‌شود که مربیان، کاردرمانان و درمانگران می‌توانند در آموزش مهارت‎های حرکتی روش‌های تمرینی کم‌خطا و کنترلمتغیر را به‌کار گیرند.

The Effects of Based on Error Learning and Practice Variability on Performance Accuracy and Mental Effort

The use of mental effort in variable practice and errorless training is different, as the reason for the increase in learning skills increase the error in the variable practice, while the optimal result of the practice in the errorless practice is due to the reduction of mental effort in it. The aim of this study was investigating the effect of cognitive effort in variability of practice and implicit learning using both of these learning methods on a complex task and under equal conditions of a cognitive secondary task. For this reason, 72 students were divided to six groups with 12 persons per each group of errorlessvariable, errorfulvariable, errorlessconstant, errorfulconstant, controlconstant, controlvariable. All groups in pretest, three practice days, acquisition, retention and secondary transfer tests. Participants of errorfulvariable group practiced in distances of 3.5, 3.25, 3, 2.75, 2.5 meters respectively, errorlessvariable group practiced in the same and conversely distances, while errorlessconstant, errorfulconstant and controlconstant only practiced in 2.5, 3.5 and 3 meters, respectively and controlvariable practiced randomly all the distances. For analyzing of throwing accuracy, mixed Variance analysis (3*3) (group*day) in acquisition stage and (3*4) (group*test) in test stage were used with significant level of 0.05. In retention test, there were significant differences between errorlessvariable and errorfulvariable (P=0.001), errorfulconstant (P=0.002) and controlconstant (P=0.006). In transfer test, there were significant differences between errorlessvariable and errorfulvariable (P=0.001), errorfulconstant (P=0.0001) and controlconstant (P=0.002). Finally, it was concluded that errorless and controlvariable practice methods can be suggested to trainers, Therapist for teaching of motor skills.