مقایسه مدت زمان چشم آرام و دقت عملکرد در شوت جفت بازیکنان ماهر و نیمه‌ماهر بسکتبال

پژوهش حاضر با هدف بررسی مدت زمان چشم آرام و دقت عملکرد بازیکنان ماهر و نیمه ماهر بسکتبال در کوشش های موفق و ناموفق در شرایطی که افراد از زوایای متفاوتی از زمین شوت را اجرا می کردند، انجام شد. شرکت‌کنندگان پژوهش بازیکنان ماهر و نیمه ماهر بسکتبال با دامنه سنی 29-20 سال بودند. برای ثبت و تحلیل داده های پژوهش از دستگاه ردیاب چشمیsmi ، نرم‌افزار هایi view etg 2.7  و be gaze 3.7، سیستم تحلیل حرکت با شش دوربین مادون قرمز و نرم‌افزار cortex استفاده شد. همچنین، دقت عملکرد گروه ها از طریق چک‌لیستی هشت‌ارزشی ارزیابی شد. از آزمون‌های تیمستقل و تحلیل واریانس مرکب دوراهه برای تحلیل آماری داده ها استفاده شد و سطح معناداری 0.05 درنظر گرفته شد. نتایج نشان داد که افراد ماهر مدت زمان چشم آرام طولانی تری نسبت به افراد نیمه ماهر داشتند و همچنین، مدت زمان چشم آرام در کوشش های موفق نسبت به ناموفق طولانی تر بود؛ بنابراین، می توان نتیجه گیری کرد که اثر مدت زمان چشم آرام و تاثیر آن بر عملکرد به تکلیف و موقعیت محدود نمی شود.

Comparison of Quiet Eye Duration and Accuracy of Performance in Jump Shot of Skilled and Less Skilled Basketball Players

The purpose of this study was to investigate quiet eye duration and accuracy of performance of skilled and less skilled basketball players in successful and unsuccessful jump shots in the stardrill. Participants were skilled and lessskilled basketball players aged 2029 years old. In order to record and analyze the data was used from the SMI Eye Tracker, I view ETG 2.7 and be gaze 3.7 software, the motion analysis system with six infrared cameras and Cortex software, as well as the accuracy of the performance of the groups was evaluated through 8 value check list. Ttest and mixed ANOVA (two way) was used to statistical analysis and. The level of significant was set at 0.05. The result show that skilled players had better accuracy in jump shots than less skilled players. They had longer quite eye duration than less skilled players and also players showed that longer quiet eye duration in hit than miss. Therefore, it can be concluded that the effect of quite eye duration and its effect on the performance is not limited to task and situation.