تاثیرآموزش براساس تربیت‌بدنی رشدی بر اختلال کمبود توجه/بیش‌فعالی دانش‌آموزان

هدف این پژوهش، تعیین تاثیر آموزش براساس تربیت‌بدنی رشدی بر سطوح اختلال کمبود توجه/ بیش‌فعالی دانش‌آموزان بود. تعداد 40 دانش‌آموز پسر (هفت تا 10 سال) مبتلا به اختلال کمبود توجه/ بیش‌فعالی، درقالب یک مطالعه نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون، از مدارس ابتدایی شهر گرگان در سال تحصیلی 951394 انتخاب شدند، به‌صورت تصادفی در دو گروه (تجربی و کنترل) جای گرفتند و در یک دوره سه ماهه آموزش براساس تربیت بدنی رشدی (دو جلسه یک‌ساعتی در هفته) شرکت کردند. مداخله شامل آموزش و تمرین مهارت‌های حرکتی بنیادی و مولفه‌های آمادگی جسمانی مطابق با استانداردهای تربیت‌بدنی رشدی برای رده سنی مربوط بود که درقالب بازی برای تامین نیازهای جسمانی، شناختی و حرکتی گنجانده شد. سطوح اختلال با استفاده از فرم کوتاه مقیاس درجه‌بندی والدین کانرز و مصاحبه‌های تشخیصی اندازه‌گیری شدند و داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس در سطح اطمینان 95 درصد تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که پس از کنترل سطوح پیش‌آزمون، مشکلات سلوک، مشکلات اجتماعی، اضطراب خجالتی، روان‌تنی و نمره کلی اختلال کمبود توجه/ بیش‌فعالی گروه تجربی، در پس‌آزمون به‌طور معناداری پایین‌تر از گروه کنترل قرار دارند. براساس یافته‌های پژوهش حاضر، یک دوره سه ماهه آموزش براساس تربیت‌بدنی رشدی در کاهش نشانگان اختلال کمبود توجه/ بیش‌فعالی در دانش‌آموزان پسر اثربخش است و می‌تواند به‌عنوان یک مداخله مناسب به‌‌کار گرفته شود.