اثر تداخل زمینه‏ای بر اکتساب، یادداری و انتقال مهارت‌های پایه ژیمناستیک کودکان

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثر تداخل زمینه‏ای کم با تداخل زمینه‌ای زیاد بر اکتساب، یادداری و انتقال مهارت‌های پایه ژیمناستیک در کودکان سه تا شش سال بود. جامعه آماری شامل52 کودک سه تا شش سال ثبت‌نام‌شده در مدرسه ژیمناستیک بودند که از بین آنها 20 نفر به‌طور تصادفی ساده انتخاب شدند. مربی در آغاز مهارت‌های پرش جک پاباز، جک پاجفت و تپانچه، مهارت‌های تعادلی ساده، لک‏لک، فرشته و مهارت‌های غلت پاجفت، غلت پاباز و غلت یک‌پا را نمایش داد و سپس آزمودنی‏ها در پیش‏‏آزمون این مهارت‌ها شرکت کردند. از اجرای تمام پیش‏آزمون‏ها فیلم‌برداری شد و بر اساس مجموع میانگین امتیاز سه داور رسمی، آزمودنی‏ها به‌ترتیب رتبه‌بندی و در دو گروه ده‌نفره تداخل زمینه‏ای کم و تداخل زمینه‏ای زیاد قرار گرفتند. گروه تداخل کم درهر جلسه فقط یکی از مهارت‌های را تمرین و در آخر همان جلسه، پس‏آزمون اکتساب و 48 ساعت بعد در شروع جلسه بعد، پس‏آزمون یادداری و انتقال مهارت جلسه قبل را اجرا و تمرین مهارت بعدی را اجرا کردند. گروه تداخل زیاد هر جلسه تمام مهارت‌ها را برای نُه جلسه تمرین و در پایان جلسه نهم پس‏آزمون اکتساب و 48 ساعت بعد، پس‏‏آزمون یادداری و انتقال را اجرا کردند. امتیازات داوران از طریق تحلیل کوواریانس چندمتغیره در سطح 5 0/0 تحلیل شد. نتایج نشان داد در هر سه مهارت تعادل، پرش و غلت، بین دو گروه تمرین مسدود و تصادفی، تفاوت معنادار بود (p<0.05). نتایج، برتری تمرین تصادفی را در دامنه سنی سه تا شش سال در ژیمناستیک تایید و بر تاثیر نوع مهارت در تداخل زمینه‏ای تاکید داشت.