تاثیر قابلیت محیط (فراهم‏سازها) روی ادراک بینایی و تعادل کودکان دچار اختلالات ذهنی

هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر قابلیت محیط (فراهم‏سازها) روی ادراک بینایی و تعادل کودکان دچار اختلالات ذهنی شش تا نه‌ساله بود.این پژوهش کاربردی و از نوع نیمه‌تجربی (مداخله‌ای) بود. جامعه آماری این پژوهش تمام کودکان دچار اختلالات ذهنی شش تا نه ‌ساله در سال 1396 به تعداد 175 کودک بود. با توجه به امکانات و همکاری مدیران و معلمان مدارس استثنایی شهر ستان، از این تعداد، 50 دانش‌آموز پسر به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس به‌صورت تصادفی در یکی از گروه‌های آزمایش یا کنترل قرار گرفتند (25 نفر در هر گروه). آزمودنی‌ها در گروه آزمایش به‌مدت 36 جلسه (سه ماه و هفته ای سه جلسه) و هر جلسه 30 تا 45 دقیقه تحت آموزش و تمرین برنامه‌های خاصی که شامل فراهم‌سازی محیطی با قابلیت زیاد در راستای بهبود متغیرهای پژوهش بود و در محیط مدرسه اجرا می‌شد قرار گرفتند. برای ارزیابی مهارت‌های رشد حرکتی کودکان از آزمون تبحر حرکتی بروینینکز اوزرتسکی و آزمون مهارت‌های ادراک بینایی (tvps) استفاده شد. داده‌ها با روش آماری آنالیز کوواریانس تجزیه‌وتحلیل شدند.نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که فراهم‌سازها روی مهارت‌های رشد حرکتی در دو مهارت ادراک بینایی و تعادل تاثیر داشته است (p<0.01)،همچنین، نتایج این پژوهش نشان داد که فراهم‌سازها در متغیر اکمال بینایی (تشخیص شکل‌ها از نمادهای ناکامل آنها) تاثیری نداشتند (p>0.05). یافته‌های پژوهش نشان داد که لازم است به محیط و توانایی‌های محیطی و استفاده از روش‌های مناسب فراهم‌سازی به‌منظور افزایش ادراک بینایی و تعادل کودکان دارای اختلال ذهنی توجه ویژه داشت و با استفاده از قابلیت محیط، مهارت‌های ادراک بینایی و تعادل را در کودکان دچار اختلال ذهنی بهبود بخشید.