تحلیل نشانه‌شناختی شیوه‌های گفته‌پردازی در یسن‌های نهم و دهم اوستا
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
اطهاری نیک عزم مرضیه ,احمدی سهراب
|
|
منبع
|
جستارهاي زباني - 1396 - دوره : 8 - شماره : 5 - صفحه:159 -179
|
|
چکیده
|
در این مقاله کوشیده‌ایم به بررسی ویژگی‌های گفته‌پردازی در یسن‌های نهم و دهم اوستا بپردازیم. یسن‌های نهم، دهم و یازدهم اوستا، سه فصل از کتاب یسن‌های اوستا هستند که بر روی هم «هوم‌یشت» نام دارد. زبان یسن‌ها یکی از مهم‌ترین و کهن‌ترین بخش‌های اوستا است. یکی از نمودهای گفته‌پردازی، ضمایر شخصی و شناسه‌های افعال به‌عنوان تک‌واژهای وابسته دستوری هستند که در یسن‌ها از جمله در یسن‌های نهم و دهم به روش‌های گوناگونی به کار رفته‌اند: اول شخص مفرد، اول شخص جمع، سوم شخص جمع، دوم شخص مخاطب و غیره که مدام تغییر کرده و این تغییر ضمایر و شناسه‌ها در گفته‌پردازی موجب اتصال و انفصال گفتمانی در یسن‌های نهم و دهم شده که خود سبب تولید معنا می‌گردد. از طرفی افعال وجهی خواستن، توانستن، بایستن و دانستن نقش مهمی را در معنای گفتمان ایفا می‌کنند. روش به‌کار‌رفته برای بررسی ضمایر، شناسه‌ها و افعال موثر، نشانه‌شناسی مکتب پاریس است. هدف از این مقاله نشان دادن چگونگی تولید معنای عرفانی و شیوه گفته‌پردازی در یسن‌های نهم و دهم اوستا است.
|
|
کلیدواژه
|
یسن‌های نهم و دهم، گفته‌پردازی، ضمایر شخصی، افعال موثر، اتصال و انفصال گفتمانی
|
|
آدرس
|
دانشگاه شهید بهشتی, ایران, دانشگاه علامه طباطبایی, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|