توصیف و تحلیل شیوه‌های زبانی و فر زبانی وکلا جهت اقناع در دادگاه‌های علنی ایران: تحلیل گفتمان دادگاه کیفری (زبان‌شناسی حقوقی)

پژوهش حاضر به یکی از شاخه‌های زبان‌شناسی حقوقی به نام «زبان و کلام دادگاه» تعلق دارد که هدف اصلی این نوشتار، کاربرد دانش و راهبردهای کاربردشناسی زبان در گفتمان حقوقی برای بررسی انواع شیوه‌های اقناع وکلا، در دادگاه‌های کیفری ایران، به‌منظور متقاعد نمودن قضات است که به روش میدانی صورت پذیرفته است. داده‌های پژوهش از 20 جلسه علنی دادگاه شهر شیراز جمع‌آوری شده است که در‌مجموع شامل 2112 جمله است که از این میان، 654جمله متعلق به وکلای مدافع و 351 جمله مربوط به قضات بوده که در این پژوهش مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفته است. این نوشتار با روش تحلیلی– توصیفی درصدد پاسخگویی به این سوال است: چگونه کنش‌گران از دانش زبان‌شناختی (نحو، معنا‌شناسی، کاربردشناختی و ...) و نیز فرا‌زبانی برای دستیابی به هدف اقناع یکدیگر بهره می‌گیرند؟ یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد وکلا از شیوه‌های زبانی تبصره‌های قانونی و از راهبرد‌های کاربرد‌شناسی، حذف، اظهار، نام‌دهی، تاکید بر پشیمانی، انکار جرم متهم بهره می‌برند و همچنین بر شیوه‌های فرا‌زبانی در گفتمان دادگاه، در حوزه زبان‌شناسی حقوقی به‌منظور اقناع قاضی تاکید می‌ورزند.