مجهول‌ در کرمانجی و سورانی بر پایۀ دستور نقش و ارجاع

هدف از پژوهش حاضر بررسی تطبیقی تحلیلی ساختمجهولدر کردی سورانی و کردی کرمانجی است که بر اساس رویکرد دستور نقش و ارجاع تحلیل می‌شود. سورانی و کرمانجی به ترتیب مجهول تصریفی و ترکیبی را در نظام زبانی خود متجلی می‌سازند. این فرایند در سورانی گونۀ مهابادی از طریق افزودن تکواژ rǎ/rě به ریشۀ فعلی و در کرمانجی از طریق فعل کمکی hǎtin آمدن و مصدر فعل حاصل می‌شود. برایند حاصل از داده‌ها نشان می‌دهد که علی‌رغم آنکه، کرمانجی و سورانی در بند متعدی گذشته به ترتیب نظام زبانی ارگتیو ساختواژی و غیرفاعلیمفعولی را در نظام زبانی خود متجلی می‌سازند، مجهول زمان مبنا نیست. بدان معنا که پدیدۀ مجهول در هر دو گویش در زمان حال و گذشته، هر دو، از نظام زبانی فاعلی مفعولی پیروی می‌کند. علاوه بر این، نشان داده می‌شود که مجهول هر دو مرحلۀ مندرج در اصل همگانی تقابل جهت یعنی تغییر موضوع نحوی ترجیحی (psa) و تغییر موضوع را که ون‌ولین (2007) مطرح نموده است دربرمی‌گیرد، اما رویکرد دستور نقش و ارجاع تبیینی روشن برای ساخت‌های غیرمعلومی که از برخی افعال مرکب ناگذرا شکل می‌گیرد، ندارد.