پیرامون واج‌شناسی فعل در کردی: نگاه بهینگی به تنوع گویشی

بنا بر اصل غنای واژگانی در نظریه بهینگی، محدودیتی بر درون‌داد وجود ندارد و تنوع زبانی در این نظریه به شکل تفاوت در ترتیب بین محدودیت‌ها تعریف می‌شود. این مقاله می‌کوشد با در نظر داشتن این فرضیه که صورت فعلی گویش سورانی در گذر زمان دچار تغییرات کمتری نسبت به صورت‌های فعلی گویش های اردلانی و کلهری شده است، آن را به‌عنوان صورت اولیه در نظر گرفته و در چارچوب نظریه بهینگی، نمونه ای از تنوع بین این سه گویش را به شکل تفاوت در ترتیب محدودیت‌ها نشان دهد. بدین منظور، پس از مصاحبه با ده گویشور سورانی، ده گویشور اردلانی و ده گویشور کلهری و به دست آوردن پیکره صوتی، گونه سورانی به‌عنوان درون‌داد برای تابلوهای محدودیتی مختلف در نظر گرفته ‌شد و با توجه به ترتیبی که از محدودیت‌های گویش‌های اردلانی و کلهری به دست آمد، دلیل تنوع موجود مشخص شد. دلیل این تنوع، ترتیب تسلط محدودیت‌های نشانداری بیشتر در کلهری و سپس در اردلانی نسبت به سورانی است.

On Verbal Phonology in Kurdish: An OptimalityTheoretic Account of Dialectal Variation

According to The Richness of the Base (ROTB) in Optimality Theory, there is no limitation on the input and linguistic variation in this theory which is defined as permutation of constraints. Assuming Sorani Kurdish verbal form to be more intact than those of Ardalani and Kalhori dialects, it is treated as the protoform and, following OT principles, and by showing different constraint permutaions, an instance of variation among these three dialects is put forth. To do so, having interviewed 10 native speakers of Sorani, Ardalani and Kalhori each, and having obtained an audio corpus, the authors consider the Sorani form as an input, putting it into different constraint tableaux, and different constrains permutation resulted which is thought to be the reason of variation. In Kalhori and then in Ardalani more markedness constrainsts are active than in Sorani. OT can deal with the variation perceived in verb forms in Kurdish dialects well.