|
|
|
|
کاربردهای «دعا» در فیلم‌های فارسی و انگلیسی در پرتو الگوی هایمز
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
پیشقدم رضا ,وحید نیا فاطمه
|
|
منبع
|
جستارهاي زباني - 1394 - دوره : 6 - شماره : 7 - صفحه:53 -72
|
|
|
|
|
چکیده
|
با توجه به نقش زبان در شکل دهی فرهنگ یک جامعه، پژوهش حاضر بر آن است تا به بررسی کاربردهای دعا در زبان فارسی و انگلیسی بپردازد. جهت تحقق این هدف، 168 فیلم فارسی و انگلیسی مشاهده شد و نمونه های گویا از دعا کردن یادداشت شد و سپس مورد بررسی قرار گرفت. پس از جمع آوری داده ها، آن ها را با استفاده از مدل هایمز (1967)، مورد کنکاش قرار دادیم. نتایج این تحقیق حاکی از دو‌برابر بودن کاربردهای «دعا» در زبان فارسی نسبت به زبان انگلیسی است. افزون بر این، انگیزه های افراد از دعا کردن و مراجع آن در دو زبان مشخص گردید. در پایان، دلایلی که منجر به تفاوت ها در دو زبان فارسی و انگلیسی شده، مورد بحث قرار گرفت.
|
|
کلیدواژه
|
واژگان کلیدی: فرهنگ، دعا کردن، مدل Speaking هایمز، زبان فارسی، زبان انگلیسی
|
|
آدرس
|
دانشگاه فردوسی مشهد, ایران, دانشگاه فردوسی مشهد, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
fatemee.vahidnia@yahoo.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Uses of Praying in Persian and English Movies in the Light of Hymes` Model
|
|
|
|
|
Authors
|
Pishghadam Reza ,vahidnia fatemee
|
|
Abstract
|
With regard to the salient role of language in shaping the culture of a society, the present study is seeking to delve into praying in Persian and English languages. To achieve this purpose, 168 movies were watched and conversations including praying instances were transcribed and later analyzed. The collected data was scrutinized based on Hymes’ (1967) model of speaking. The results exhibited that Iranians employed praying in their everyday life much more than the English people did. In addition, people’s intentions of using the speech act of praying and their referents were uncovered. In the end, the possible reasons of the differences in two languages of Persian and English were discussed.
|
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|