بررسی میزان متجانس بودن نظام تصریفی زبان فارسی برمبنای نظریه صرف طبیعی

در پژوهش حاضر که پژوهشی نظریه بنیاد و داده بنیاد است ضمن معرفی نظریه صرف طبیعی، نظام تصریفی زبان فارسی را طبق اصل تجانس نظام، یکی از اصول مطرح در نظریه وابسته به نظام این نظریه مورد بررسی قرار گرفته است. نگارندگان ضمن ارائه ویژگی‌های منحصر به فرد وندهای تصریفی و تجزیه و تحلیل آن‌ها بر اساس پنج ویژگی که در این اصل مطرح شده (وجود نظام‌های مقوله ای و مقولات، وجود صورت‌های تصریفی متصل به پایه، وجود نمادها به صورت مجزا یا ترکیبی برای مقولات مختلف، وجود انواع نشانه‌های مرتبط با نظام مقوله ای آن زبان و وجود یا عدم وجود طبقات تصریفی)، میزان متجانس بودن وندهای تصریفی زبان فارسی را مورد بررسی قرار داده‌اند. به همین منظور وندهای مزبور در سه ابرطبقه اسم، فعل و صفت تجزیه و تحلیل شده‌اند که از بین این طبقات، ابرطبقه صفت کاملاً متجانس و متحدالشکل می باشد و دو ابرطبقه دیگر در رده‌های پایین‌تری از تجانس قرار می‌گیرند.

Congruence measurement in inflectional system of Persian language on the basis of natural morphology theory

Adopting a theory and databased research via introducing natural morphology theory, this article, tries to study inflectional system of Persian language on the basis of congruity –system principle which is one of the components of dependentsystem theory. The authors have stated unique features of inflectional affixes. Then, on the basis of five properties of this principle (occurrence of categorical systems and categories, occurrence of base form inflection or stem inflection, separate or combined symbolization of categories, number and manner of formal distinctions in the paradigm, occurrence of marker types related to the categorical system involved, and presence or absence of inflectional classes), the congruity of inflectional affixes of the Persian language has been measured. For this purpose these affixes have been analyzed in three macro classes: noun, verb, and adjective. On the basis of this principle adjective affixes are more congruous and uniform, but noun affixes are less natural.