|
|
بررسی آوایی کاهش واکهای در زبان فارسی
|
|
|
|
|
نویسنده
|
صادقی وحید
|
منبع
|
جستارهاي زباني - 1394 - دوره : 6 - شماره : 3 - صفحه:165 -187
|
چکیده
|
این مقاله به بررسی آوایی کاهش واکهای در زبان فارسی میپردازد. کاهش دیرش و کیفیت واکههای زبان فارسی در موضع فاقد تکیه با بررسی الگوی تغییرات دیرش و فرکانس سازههای f1 و f2 در بافتهای همخوانی مختلف مورد برسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که دیرش واکههای تکیهبر بهطور منظم و مستقل از نوع واکه و بافت همخوانی نسبت به واکههای بدون تکیه بیشتر است. اما تغییرات فرکانس سازهها تاحد زیادی وابسته به نوع واکه است. بیشتر واکهها تغییرات فرکانسی کمی دارند و جهت گیری تغییرات آنها به سمت مرکز فضای واکهای صورت نمیگیرد. اما واکه ??? تغییرات بیشتری داشته و جهت تغییرات آن نیز به سمت مرکز است. این نتایج هیچیک از دو فرضیه تولیدی «مرکزی شدگی» و «کاهش بافتی» را در ارتباط با کاهش کیفیت واکه در زبان فارسی تایید نمیکند و بالعکس، نظریه «پراکندگی شنیداری درک گفتار» را تایید میکند. براساس این نظریه، توزیع یا بازتوزیع عناصر واجی در فضای آوایی یک زبان بهگونه ای صورت میگیرد که تقابل شنیداری آنها با یکدیگر به حداکثر میزان ممکن برسد.
|
کلیدواژه
|
کاهش واکه ای ,فضای واکه ای ,مرکزی شدگی ,کاهش بافتی ,تقابل شنیداری
|
آدرس
|
دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره), استادیار زبان انگلیسی، دانشگاه بینالمللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران, ایران
|
پست الکترونیکی
|
vsadeghi5603@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|