تاثیر بازخورد تصحیح‌کننده بر پیشرفت جنبه‌های کلامی و فراکلامیِ نگارش: مقایسه بازخورد تصحیح‌کننده کتبی و شفاهی

در مطالعات فراگیری زبان دوم/ خارجی، همواره بر نقش مثبت بازخورد تصحیح‌کننده، چه از نوع کتبی و چه شفاهی، بر پیشرفت جنبه‌های مختلف زبانی تاکید شده است. یکی از حوزه‌هایی که بازخورد تصحیح‌کننده در آن مطالعه شده است، مهارت نگارش است. اما بیشتر این مطالعات به بررسی نقش بازخورد تصحیح‌کننده در پیشرفت ابعاد دستوری، واژگانی و نشانه‌گذاری متن پرداخته‌اند. بنابراین، هدف پژوهش حاضر مقایسه دو روش ارایه بازخورد تصحیح‌کننده کتبی و شفاهی از نوع فرازبانی و بررسی تاثیر هر‌یک از آن‌ها بر پیشرفت جنبه کلامی و فراکلامی مهارت نگارش در زبان‌آموزان ایرانی می‌باشد. بدین منظور، زبان‌آموزانی در سطح متوسط انتخاب شده و به دو گروه تقسیم شدند. زبان‌آموزان سپس در پیش‌آزمون نگارش شرکت کرده و بازخورد تصحیح‌کننده فرازبانی کتبی و شفاهی دریافت نمودند. به گروه اول، بازخورد فرازبانی کتبی و به گروه دوم، بازخورد فرازبانی شفاهی ارایه شد. در انتهای تحقیق، هر دو گروه از طریق پس‌آزمون با هم مقایسه شدند. نتایج نشان داد گروهی که بازخورد تصحیح‌کننده شفاهی دریافت کرده بود، از لحاظ جنبه کلامی و نیز استفاده از نشانه‌های فراکلامی در نگارش، از گروه دیگر (دریافت‌کننده بازخورد تصحیح‌کننده کتبی) برتر بود. همچنین مشخص شد که نشانه‌های گذر و الزام‌آور به‌ترتیب بیشترین و کمترین استفاده را در هر دو گروه، پس از دریافت بازخورد تصحیح‌کننده داشته‌اند. می‌توان نتیجه گرفت در پیشرفت ابعاد کلامی و فراکلامی نگارش، بازخورد شفاهی بر بازخورد کتبی برتری دارد. این یافته‌ها محققان، مدرسان زبان و طراحان برنامه های درسی را یاری می‌نماید.