سبک‌شناسی گفته‌های داستانی در رمان الصبار سحر خلیفه

«گفته های داستانی» ابزار بیان سخنان و اندیشه ها و بستری مناسب برای پیشبرد حوادث داستان است که بخش گسترده هر داستان را تشکیل می دهد؛ «راویت گر» باید به گونه ای آن ها را در داستان بازنمایی کند که خواننده عمیقاٌ با داستان آشنا شود؛ از‌این رو سبک شناسی بازنمایی گفته های داستانی برای درک بهتر داستان ضروری می نماید. شیوه های بازنمایی گفته های داستانی که از رابطه راویت‌گر با شخصیت های داستانی به دست می آید، به پنج گونه مستقیم، غیر مستقیم، مستقیم‎آزاد، غیر مستقیم‎آزاد و گزارش روایتی تقسیم می شود.مقاله پیش رو، به شیوه توصیفی ـ تحلیلی و ضمن ارایه جامعه کامل آماری از گفته های داستانی، به تحلیل رمان الصبار (1976) می پردازد. یافته ها، نشان می دهد که شیوه های بازنمایی گفته مستقیم، گزارش روایتی و گفته ‎مستقیم‎ آزاد، به‌ترتیب بیش ترین بسامد کاربرد را در رمان دارند؛ روایت‎گر، با استفاده از شیوه های گفته‎ مستقیم و مستقیم آزاد به شخصیت ها اجازه داده تا به‌طور مستقیم با خوانندگان ارتباط برقرار کرده و آن ها را با دغدغه های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی خود آشنا نمایند؛ گاهی نیز خود زمام حوادث داستان را به دست گرفته و با شیوه گزارش روایتی، حوادث داستان را به پیش می برد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی شیوه های بازنمایی سخنان در رمان الصبار و تعیین بسامد کاربرد هر‌یک از شیوه ها می باشد.