ادغام نوشتار و تصویر در متون ادبی براساس نظریه ادغام مفهومی

به‌باور رولان بارت، میان نوشتار و تصویر دو نوع رابطه هست: در رابطه نوع اول (لنگر)، نوشتار دامنه باز تصویر را محدود می‌کند و در رابطه نوع دوم (بازپخش)، نوشتار و تصویر مکمّل یکدیگرند. کرس و لیون رابطه دیگری به نام «یک تصویر- چند کلام» را مطرح می‌کنند که در آن، تصویر برای ساخت معنا استقلال دارد. اما انواع دیگری از ارتباط میان تصویر و نوشتار هست که بارت، کرس، لیون و دیگران به آن اشاره‌ای نکرده‌اند. در این نوع رابطه، تصویر باعث تغییر معنای نوشتار می‌شود. در این پژوهش، برای نشان دادن چگونگی شکل‌گیری چنین رابطه‌ای، از نظریه ادغام مفهومی فوکونیه و ترنر استفاده می‌کنیم که البته، خود ایشان این الگو را برای تبیین چگونگی کارکرد زبان مطرح کرده‌اند. در این پژوهش، براساس چهار فضایی که در تولید معنا دخیل هستند و چهار نوع ادغام مختلفی که انواع روابط تصویر و نوشتار را نشان می‌دهند، به بررسی چگونگی شکل‌گیری و خوانش آثار ادبی دیداری که از تلفیق تصویر و نوشتار ایجاد می‌شوند، می‌پردازیم و همچنین نوع جدیدی از درک رابطه میان تصویر و نوشتار را معرفی می‌کنیم.