مشخص‌بودگی در کردی کرمانشاهی

اصطلاح مشخص بودگی معمولاً برای اشاره به گروه هــای اسمـی به کار می رود. در این مقاله بر پایه تعریف اِنک (1991) و کریمی (1999, 2003) از مشخص بودگی، تکواژ «?g?» را در انتهای برخی اسم-های موجود در جایگاه‌های مختلف نحوی به‌عنوان علامت ساختواژی مشخص بودگی در کردی کرمانشاهی بررسی کرده‌ایم و با استفاده از شواهد و داده هایی مانند حـضور اجباری تکواژ مذکور، نه‌تنها در برخی از گروه های اسمی معرفه، بلکه در بعضی از گروه های اسمی نکره نشان داده ایم که برخلاف نظر ادموندز (1955)، مکنزی (1961)، یارمرادی (1384) و بهادر (1390) این تکواژ در کردی کرمانشاهی نشانگر مشخص بودگی است، نه معرفگی. در پایان، کردی کرمانشاهی را در تقسیم بندی لاینز از زبان ها (1999)، از نظر داشتن علامت های معرفگی و نکرگی، جزو زبان هایی قرار دادیم که تنها نشانه نکره دارند. با توجه به اینکه در دستور زایشی یکی از اصول بنیادین این است که آن بخش از دانش زبانی که در ذهن سخنگویان یک زبان قرار دارد یکسان است، داده‌ها از سخنان نگارندگان به‌عنوان سخنگویان بومی این زبان جمع آوری و با استفاده از روش استدلالی بررسی شده‌اند. چارچوب نظری استفاده‌شده در این تحقیق، نظریات انک (1991) و کریمی (1999) در خصوص مشخص بودگی است.