تاثیر تولستوی در تجلی «عشق» در رمان ژان- کریستف

یکی از مباحثی که در بسیاری از آثار ادبی مورد توجه قرار می‌گیرد «عشق» است. هریک از نویسندگان در عرصه ادبیات، تعریف خاصی از عشق ارایه کرده‌اند. بسیاری از آن‌ها در آثارشان به ترسیم «عشق مجازی» پرداخته اند و بعضی نیز «عشق حقیقی» را به تصویر کشیده‌اند. از‌جمله نویسندگانی که در آثارشان به مقوله عشق پرداخته‌اند تولستوی، نویسنده و متفکر بزرگ روسی، است. بین سال‌های 1880 تا 1904 زمانی که بحران روحی بر سراسر جهان سایه افکنده بود، تولستوی با ارایه مفهوم جدیدی از عشق، مذهب جدیدی بر مبنای آن بنیان نهاد و در این مذهب مفهومی واقعی از ایمان به خدا و اخلاق ارایه و به جهانیان عرضه کرد. رومن رولان، نویسنده فرانسوی، با خواندن آثار تولستوی و تامل در آن‌ها، شیفته افکار نویسنده روس شد. وی پس از آشنایی با مذهب تولستوی و اصول اخلاقی او که ترسیم‌گر عشق حقیقی بودند، کوشید در آثارش این عقاید را منعکس و تصویری نو از عشق ارایه کند. بهترین نمونه از آثار رولان که می‌توان تجلی باورهای مذهبی و اخلاقی تولستوی را در آن آشکارا دید، رمان ژان- کریستف است. در این پژوهش برآنیم تا نخست با ارایه تعریفی از مذهب جدید تولستوی، با عقاید مذهبی و اخلاقی وی آشنا شویم، سپس با تکیه بر این باورها به تجلی عشق در رمان ژان-کریستف بپردازیم.