کمیت‌نمایی نشانه جمع «–‌ ها» در فارسی

در این مقاله ضمن معرفی آرا دستورنویسان و زبان‌شناسان در مورد تکواژ جمع «– ها»، زمان‌‌واژه‌های جمع زبان فارسی را به دو گروه تقسیم می‌کنیم. در ادامه، ضمن تمرکز بر زمان‌واژه‌های دارای نشانه جمع «– ها»، ابتدا با استفاده از تعامل میان این گروه از زمان واژه‌ها، از یک‌سو با سورها، و از سوی دیگر با عبارات استفهامی، نشان خواهیم داد که نشانه جمع «– ها» به زمان‌واژه میزبان خود ویژگی گروه‌های سور را می‌بخشد. سپس ساختاری را برای گروه‌های سور در زبان فارسی پیشنهاد می‌کنیم که در آن هسته اسمی زمان‌واژه که دارای مشخصه قوی [+ سور] است، باید در حرکت چرخه‌ای خود ضمن عبور از هسته گروه‌شمار به هسته گروه‌سور متصل شود و این مشخصه قوی خود را در نحو آشکار بازبینی کند. این توصیف جدید از نشانه جمع «-ها» در چارچوب نظریه کمینه‌گرا و باتوجه به اصول دستور جهانی ارایه می‌شود.