تحلیل اکوستیکی همخوان انسدادی چاکنایی و بررسی امکان وجود دو واکه پیاپی در دو هجای متوالی در گفتار سریع و پیوسته در زبان فارسی

بسیاری از زبان‌شناسان ساختار هجایی زبان فارسی را شامل یک همخوان اجباری به عنوان آغازه هجا، یک واکه در جایگاه هسته و یک یا دو همخوان اختیاری در جایگاه پایانی می‌دانند. بر این اساس، این امکان که در زبان فارسی دو واکه در دو هجای مجاور در کنار یکدیگر قرار بگیرند وجود ندارد و در این زبان با شیوه‌های خاصی که مهم‌ترین آن‌ها افزایش همخوان میانجی است، از التقای مصوت‌ها جلوگیری می‌شود.در این مقاله، با یک بررسی میدانی و گردآوری داده‌ها از50 سخنگوی زبان فارسی مذکر و مونث، از سنین 18- 25 سال، ویژگی‌های اکوستیکی انسدادی چاکنایی و چگونگی بروز آن در جایگاه بین‌واکه‌ای در گفتار آهسته و گفتار سریع به دقت بررسی شده و نتایج این تحلیل‌ها در مقابل یکدیگر قرار گرفته است.به نظر می‌رسد در گفتار سریع و پیوسته، با حذف انسدادی چاکنایی امکان در کنار هم قرار گرفتن دو واکه وجود دارد و بدین ترتیب نظام هجایی زبان فارسی در گفتار محافظه‌کارانه و دقیق با نظام هجایی گفتار سریع و پیوسته تفاوت دارد.