تفاوت راوی قصه‌نویس و قصه‌گو در داستان «شیر و گاو» از کلیله و دمنه و داستان‌های بیدپای

در این پژوهش با رویکردی تطبیقی، دو متن کلاسیک فارسی (داستان‌های بیدپای و کلیله و دمنه) با توجه به شیوه روایت آن‌‌ها بررسی شده است. فرضیه مقاله، وجود تفاوت‌هایی در شیوه‌های روایتگری این دو اثر است به اعتبار وجود سبک گفتاری در یکی و سبک کتبی و منشیانه در دیگری. حضور راوی در آغاز حکایت‌ها، راوی درون‌متنی و برون‌متنی، نقش راوی در برجسته ‌کردن واژگان، لحن راوی، شیوه نتیجه‌گیری راوی (گوینده و نویسنده) در پایان حکایت‌ها، نگرش راوی به شخصیت‌های داستان، حضور آشکار راوی در پایان داستان و چگونگی پایان بندی روایت، مواردی هستند که در دو کتاب مقایسه شده اند و در نهایت فرضیه پژوهش (تفاوت دو روایت در شیوه روایتگری) اثبات شده است.