بررسی نشانه- ‌معناشناختی ساختار روایی داستان کوتاه «لقا فی لحظه رحیل»

در این پژوهش شرایط تولید و دریافت معنا در«لقا ٌ فی لحظه رحیل »، از نسرین ادریس، نویسنده معاصر لبنانی را بررسی می‌کنیم. این داستان به‌دلیل منطق روایی حاکم بر آن، قابلیت مطالعه از دیدگاه نشانه- معناشناسی نوین را دارد و شامل دو گفتمان کنشی عکاس و مبارزان است. کنشگر گفتمان عکاس، حمزه، تابع برنامه است و توانش مهارتی او در هنر عکاسی، موتور اصلی کنش او را به‌وجود می آورد. البته فرمانده، به‌عنوان شَوِش گزار، نقش مهمی در کسب توانش عاطفی حمزه دارد. در گفتمان دوم، مبارزان هم بعد از قرارداد و کسب توانش وارد کنش می شوند. از آنجا که دو گفتمان درهم تنیده‌اند، کنش های اصلی همزمان انجام می شود؛ مبارزان عملیات را شکل می دهند و حمزه به ثبت تصویری لحظات می پردازد. به‌ترتیب مراحل فرایند تحولی و روایی به انجام می رسد. هرچند گفتمان غالب هوشمند است، فرایند عاطفی گفتمان، نقش مهمی در شکل گیری ساختار معنایی و روایی داستان، به‌ویژه در گفتمان عکاس دارد.بدین ترتیب هدف مقاله، مطالعه فرایند معناشناسی داستان و ویژگی های روایی آن است تا سازکارهای تولید معنا و عناصر اصلی شکل گیری معنا را به‌دست آوریم. همچنین چگونگی تاثیرگذاری فرایند عاطفی بر فرایند معناسازی را بررسی می‌کنیم.