شبکۀ تفسیر ضمنی در قانون آیین دادرسی کیفری از منظر نقش ‌گرا

پژوهش ‌های پیشین وجود دانش ضمنی پیش‌ فرض گرفته ‌شده توسط مقنن در قوانین را از علل دشواری ارتباط خواننده / مخاطب قانون با متن مواد آن دانسته است. پرسش اصلی این است که دامنه و گسترۀ دانش ضمنی پیش‌فرض‌گرفته شده چقدر است؟ فرضیۀ پژوهش، براساس رویکرد دستور زبان نقش‌گرا، این است که دامنۀ دانش ضمنی تا جایی است که ارجاعات درون‌متنی و برون‌متنی دامنۀ متن و معنا را گسترش می‌دهد. شیوۀ اجرا به این صورت است که با مبنا قراردادن برخی مواد گزینشی و اتفاقی از قانون آیین دادرسی کیفری (ق.آ.د.ک)، دامنۀ ارجاعات آن‌ها را پی گرفته‌ایم تا شبکۀ درون‌متنی و برون‌متنی آن کشف شود. نتایج تحقیق نشان می‌دهد دامنۀ دانش ضمنی پیش‌فرض‌گرفته شده، به گونه‌ای شبکه‌ای، تمام قوانین، متون حقوقی، نظریه‌های حقوقی، ساختار قضائی، و دانش‌های مرتبط را شامل می‌شود. انواع ارجاعات زیر پیوسته معنای بند را تا آخرین مرزهای دانش ضمنی به تعویق و تاخیر می‌اندازد: ارجاع صریح (درون‌متنی وبرون‌متنی)، ارجاع ضمنی (درون‌متنی و برون‌متنی) شامل: ارجاع ناهمسان، ارجاع همآیند، ارجاع از طریق تکرار، و ارجاع سلبی. ارجاع ناهمسان، نشان می‌دهد قوانین جزایی (قانون آیین دادرسی کیفری، قانون مجازات اسلامی و دیگر قوانین جزایی) با محوریت دال «جرم» شبکۀ دانشی را بازتاب می‌دهند. نتایج نشان می‌دهد هرگونه ارجاع، حتی ارجاع صریح، سطحی از پیچیدگی و دشواری ارتباطی را برای خواننده در درک معنای بندهای مواد قوانین ایجاد می‌کند. ارتباط مخاطب با متن قوانین، زمانی دشوارتر می‌شود که مواد و قوانین و متون به صورت رفت و برگشتی به یکدیگر ارجاع می‌دهند. 

the network of implicit interpretation in the code of criminal procedure from a functional perspective

previous research have considered presupposed knowledge as a communicational difficulty in conceiving the meaning of the articles of the legal cods by the reader / addressee. the main question is this: to which extent is the scope of the presumed knowledge? the hypothesis in this research, based on the functional grammar approach, is that the scope of presumed knowledge extends to the extent that in-text and out-of-text references expand the scope of text and meaning. we, in implementation, based on some selective and incidental articles from the code of criminal procedure (ccp), have followed the scope of their references in order to discover its in-text and out-of-text network. the research results show that the domain of presumed knowledge, networked, includes all law codes, legal texts, legal theories, judicial structure, and related knowledge. the following types of references continuously delay the meaning of the clause and article to the last frontiers of presupposed knowledge: explicit references (in-text and out-of-text), implicit references (in-text and out-of-text) including: heterogeneous references, concurrent references, iterative references, and negative reference. heterogeneous references show that criminal laws (code of criminal procedure, penal code, and other criminal codes) focus on the crime as the core signifier reflecting the network of knowledge which is presupposed. the results show that any reference, even explicit reference, creates a level of communication complexity and becomes more difficult when the articles, rules, and texts refer to each other back and forth.