فراتحلیلی برآموزش منظورشناسی زبان دوم برای کنش‌های گفتاری درخواست، عذرخواهی وامتناع در ایران

پس از تحقیق مروری که توسط شکی و همکارانش درسال 2020 انجام شد، نتایج حاکی از آن بود کنش های گفتاری درخواست، عذرخواهی و امتناع  در ایران بسیارآموزش پذیر و پرطرفدار هستند. از آنجایی که فراتحلیل ها به عنوان یک روش آماری جدید به بررسی میزان تاثیرگذاری متغیرها میپردازند وبدین جهت که تاکنون تحقیقی در بررسی کنش های گفتاری مذکور در ایران انجام نشده است، پژوهش حاصل بر مطالعات انجام‌شده در طول دو دهۀ گذشته تمرکز کرده است. بنابراین هدف مقالۀ حاضر، آشکارسازی میزان اثربخشی آموزش بر این کنش‏های گفتاری پرتکرار یعنی درخواست، عذرخواهی وامتناع در ایران است. بدین منظور، از مجموع هشتاد مطالعۀ یافت‌شده در ایران، 57 مقاله براساس معیارهای نویسندگان، انتخاب وبرای تجزیه وتحلیل کدگذاری شدند. نتایج مطالعه نشان داد که آموزش درخواست، عذرخواهی وامتناع در محیط ایران بسیار موثر است ومیانگین (g = 1.43) معناداری را گزارش داده ‏است که نشان‌دهندۀ سهم بزرگ آموزش در زمینۀ منظورشناسی است. این مقاله با پیشنهاداتی برای مطالعات آینده به پایان می‏رسد.

a meta-analysis on the instructed second language pragmatics for the speech acts of apology, request, and refusal in an iranian efl context

considering one of the earliest calls for applying pragmatics in the second language, kasper and rose’s (2002) study “is pragmatic teachable?”, pragmatic features have been analyzed during the last 20 years in efl/esl contexts. the amalgamation of studies has been conducted on many speech acts around the world within the two decades, among which request, apology, and refusal are considered as the most-appreciated speech acts in iran. the purpose of the present paper is to unravel the overall effectiveness of the intervention on the speech acts of request, apology, and refusal in an iranian efl context. to this aim, out of a total number of 80 studies, 57 papers were chosen based on the inclusion and exclusion criteria, which were coded for the analysis. the results of the study revealed that the instruction of request, apology, and refusal is effective and generated a mean of (g = 1.43) which is significant, reflecting a quite large gain of instruction. the paper concludes with pedagogical implications and suggestions for future studies.