جایگاه مهارت منظور‌شناختی در حوزۀ آموزش زبان فرانسه در ایران

مهارت منظورشناختی، به توانایی استفادۀ مناسب از زبان در بافت اجتماعی گفته می‌شود. زبان‌آموز برای کسب توانمندی در مهارت منظورشناختی، باید دانش زبانی و اجتماعی خود را با اَشکال مختلف و راهبردهای منظورشناختی زبان همسو کند و قادر باشد در موقعیت ارتباطی از تمام اجزای مهارت برقراری ارتباط خود به‌صورت یکپارچه استفاده کند. در این مقاله، جایگاه پرورش مهارت منظورشناختی در حوزۀ آموزش زبان فرانسه در ایران بررسی شده است. هدف این پژوهش، علاوه ‌بر تعریف مهارت منظورشناختی در حوزۀ آموزش زبان، بررسی میزان به‌کارگیری و پرورش این مهارت از سوی مدرسان ایرانی زبان فرانسه است. به این منظور، برای جمع‌آوری اطلاعات پرسش‌نامه‌ای تهیه و بین 50 مدرس ایرانی توزیع شد. برای انتخاب حجم نمونه از روش نمونه‌گیری تصادفی استفاده شده است. روش تحقیق از نوع توصیفی ‌پیمایشی بوده و ابزار پژوهش هم شامل یک پرسش‌نامه است. پایایی پرسش‌نامه با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ، برابر 0.90 محاسبه شده است. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون t تک‌نمونه، آزمون هم‌بستگی و t  مستقل نشان می‌دهد با اینکه پرورش این مهارت با زیاد شدن سن و تجربۀ مدرسان بیشتر می‌شود، به‌کارگیری فعالیت‌های مربوط به پرورش آن در کلاس زبان فرانسه جایگاه چندانی ندارد و این امر خلاف نظر مثبت مدرسان برای پرورش این جنبه از مهارت برقراری ارتباط زبانی است. بنابراین، پیشنهاد می‌شود در پژوهش‌های آتی، راهکارهایی به مدرسان ایرانی زبان فرانسه معرفی شود تا آن‌ها بتوانند عملکرد تدریسشان را با نیازهای زبان‌آموزان مطابق سازند و از زبان‌آموزانِ خود کنشگرهای اجتماعی ماهری در آنچه مهارت منظورشناختی نامیده می‌شود، بسازند. 

investigating the status of pragmatic competence in the field of french language teaching in iran

pragmatic competence is the ability to use language properly in the social context. in order to gain this competence, the learner must align his / herlinguistic and social knowledge with different forms and pragmatic strategies ofthe language and be able to use all the components of his / her communicationskills in an integrated situation. in this article, the position of developingpragmatic competence in the field of french language teaching in iran isinvestigated. the purpose of this study, in addition to defining the pragmaticcompetence in the field of language teaching, is to investigate the use anddevelopment of this skill by iranian french teachers. for this purpose, aquestionnaire was prepared to collect information and distributed among fiftyiranian teachers. random sampling method was used to select the sample size.the research method is descriptive-survey and the research tool includes aquestionnaire. the reliability of the questionnaire was calculated to be 0.90using cronbach's alpha test. data analysis using sample t-test, correlation testand independent t-test shows that although the development of this skillincreases with age and experience of teachers, the use of activities related to itsdevelopment has little place in the french language class and this contrary to thepositive opinion of teachers to cultivate this aspect of language communicationskills. therefore, it is suggested that in future research, solutions be introducedto iranian teachers of french so that they can adapt their teaching performance tothe needs of language learners and make their language learners skilled in whatis called semantic skills