معرفی «ساخت و تعبیر» به‌منزلۀ رویکردی تازه به ساخت‌واژه

هدف مقالۀ حاضر معرفی رویکردی تازه به ساخت‌واژه با عنوان «ساخت و تعبیر» بوده است. برای تحقق این هدف بخش‌هایی از نظریۀ نقش و ارجاع، به ساخت‌واژه تسری داده شده، با دیدگاه تازه‌ای تلفیق یافته و رویکرد جدیدی با عنوان «ساخت و تعبیر» را شکل داده است. این رویکرد جدید برای تحلیل چگونگی مفهوم‌سازی در زبان و نحوۀ کارکرد دو پدیدۀ چند‌معنایی و هم‌معنایی و علت هم‌بستگی میان آن‌ها در قالب ساخت‌واژۀ اشتقاقی و بسیط و براساس تحلیل تعدادی وند و واژه که به‌صورت تصادفی انتخاب شده‌اند، ارائه و در سه مرحله اجرا شده است: در مرحلۀ اول، دیدگاه‌های ساخت‌واژی متفاوتی در زمینۀ چند‌معنایی موردنقد و بررسی قرار گرفته، در مرحلۀ دوم رویکرد پیشنهادی ارائه شده و در مرحلۀ سوم موارد مشکل‌ساز رویکردهای پیشین در چارچوب پیشنهادی، موردتحلیل قرار گرفته و به نتیجه رسیده است که کاربرد با معنا تفاوت دارد. کاربرد بنیاد زبان و محور مفهوم‌سازی است. کاربرد به‌صورت هم‌زمان و پیوسته هم با معنا و هم با صورت سازه‌ها در حال تعامل است و همین تعامل هم‌زمان و دائمی علت شکل‌گیری چند‌معنایی و هم‌معنایی هم‌بسته و در رقابت است. همچنین توانش کاربردی در ذهن گوینده است، بنابراین گوینده در بستر شناخت فرهنگی و بافت، با ایجاد تعامل میان کاربرد، معنا و صورت، ارجاع می‌دهد و شنونده واحد ارجاعی یا «ساخت» را تعبیر و استنباط می‌کند و بدین گونه مفهوم‌سازی صورت می‌گیرد. 

introducing “construction and interpretation” as a new approach to morphology

the purpose of this paper has been an introduction of a new approach into morphologyas “construction and interpretation”. to achieve this goal, some parts of role andreference theory has been extended to morphology; it has integrated with a newapproach and constructed new perspective as “construction and interpretation”. thisnew approach has been provided to analyze how conceptualization in language is andhow the function of correlate between polysemy and synonymy is and what causes thiscorrelation. this new approach has been provided within inflectional and simplemorphology to analyze some affixes and words that have been selected randomly. ithas been performed in three steps: in the first step, different morphological approachesabout polysemy have been reviewed, in the second step, the proposed approach hasbeen presented and in the third step, problematic samples of previous approacheswithin the proposed approach have been analyzed. the results suggest that usage isdifferent from meaning and it is the basis of language and axis of conceptualization.usage simultaneously and continuously is in interaction with both meaning and form.this simultaneous and permanent interaction causes correlative and competitiveformation of polysemy and synonymy. pragmatic competence is in the mind of thespeaker, so the speaker refers by creating interaction among usage, meaning and forminside cultural cognition and context, and the listener interprets and infers thereference unit or “construction”, in this way, conceptualization of form takes place.