بررسی ارتباط بین نوع شخصیت، سبک‌ها و راهبردهای یادگیری زبان در میان فارسی‌آموزان چینی

در یادگیری زبان دوم، هر زبان‌آموز اطلاعات را از یک منظر منحصربه‌فرد دریافت می‌کند و متغیرهای فردی ازجمله ویژگی‌های شخصیتی می‌تواند بر نوع یادگیری زبان‌آموزان اثرگذار باشد. هدف این پژوهش، بررسی ارتباط بین نوع شخصیتِ چینی‌زبانان بر سبک‌ها و راهبردهای یادگیری زبان فارسی به‌عنوان زبان دوم است. در این پژوهش 44 فارسی‌آموز به‌طور تصادفی، به‌عنوان نمونۀ پژوهش انتخاب شدند. به‌منظور تحلیل این ارتباط، از سه پرسش‌نامۀ شخصیت مایرز بریگز (فرم av)، سبک‌های یادگیری کلب (1984) و راهبردهای یادگیری زبان آکسفورد (1990) استفاده شد. یافته‌های این پژوهش نشان داد که بین نوع شخصیت چینی‌زبانان با سبک‌های یادگیری آن‌ها ارتباط معناداری وجود دارد؛ دربارۀ سبک یادگیری همگرا، چینی‌زبانان با نوع شخصیت حسی و ادراکی نسبت به افراد شهودی و قضاوتی بیشتر از سبک همگرا استفاده می‌کنند. دربارۀ سبک‌های یادگیری واگرا و انطباق‌دهنده به‌طور مشابه، چینی‌زبانان با نوع شخصیت احساسی و ادراکی نسبت‌به افراد تفکری و قضاوتی، بیشتر از سبک یادگیری واگرا و انطباق‌دهنده استفاده می‌کنند. همچنین دربارۀ سبک یادگیری جذب‌کننده، چینی‌زبانان با نوع شخصیت برون‌گرا، حسی، احساسی و ادراکی نسبت‌به افراد درون‌گرا، شهودی، تفکری و قضاوتی؛ بیشتر از سبک یادگیری جذب‌کننده استفاده می‌کنند. راهبردهای شناختی و فراشناختی به‌عنوان راهبردهای غالب فارسی‌آموزان چینی شناخته شد. همچنین نتایج این پژوهش نشان داد که سبک یادگیری جذب‌کننده، سبک غالب چینی‌زبانان است. دستاورهای این پژوهش کمک می‌کند تا با شناخت شخصیت فارسی‌آموزان چینی و درک سبک‌ها و راهبردهایی که به‌کار می‌گیرند، بر کیفیت آموزش تاثیر قابل‌توجه‌ای گذاشت و روش‌های تدریس زبان فارسی مناسبی را به‌کار گرفت. 

investigating the relationship between personality type, learning styles and strategies in chinese learners of the persian language

in l2 learning, each language student learns from a specific perspective, and theindividual variables such as personality characteristics could impact on students’learning. this investigation examines the relationship between the chinese personalitytypes, learning styles, and strategies learning persian as a second language. the studyrandomly recruited 44 students. the participants were distributed three data collectioninstruments including myers–briggs type indicator, kolb’s (1984) learning styleinventory, oxford’s (1990) learning strategies questionnaire. results showed thatthere was a statistically significant difference between the learners’ personality typesand their learning styles. students with sensing and perceiving personalities - incomparison to judging and intuition personality types – were characterized withconverging learning style. learners associated with feeling and perceiving personalitytypes preferred diverging and assimilating learning styles comparing to those withthinking and judging personality types. whereas learners with extraverted, sensing,feeling, and perceiving personality types dominantly tended to be assimilators, theintroverted students were identified with intuitive, thinking, and judging learningstyles. the results also showed that the chinese persian second language learnerscommonly used cognitive and metacognitive learning strategies. it was also found thatthey were considerably assimilators concerning learning style. it seems that perceptionof chinese persian second language learners’ personality types, styles, and learningstrategies could largely have an influence on the improvement of instruction qualityand the use of sound teaching methodologies.