رده‌شناسی ترتیب واژه‌ها در زبان آمیختۀ ترکی فارسی گونۀ بافتی

در این مقاله ترتیب واژه در ساخت‌های نحوی زبانِ آمیختۀ ترکی فارسی گونۀ بافتی با استفاده از 24 مولفۀ هم‌بستگی درایر (1992; 2009 & 2013) بررسی شد تا مشخص شود این زبان در مقایسه با گروه‌زبان‌های اروپا آسیا و جهان با چه ردۀ زبانی مطابقت دارد. همچنین، کارایی نظریه‌های هسته وابسته، سوی انشعاب و اصل توازن فرامقوله‌ای در تبیین رفتار رده‌شناختی این گونۀ زبانی مطالعه شد.  یافته‌ها نشان داد که زبانِ آمیختۀ ترکی فارسی در‌مقایسه‌با زبان‌های اروپا آسیا دارای شانزده مولفه از مولفه‌های زبان‌های فعل‌پایانی قوی (فعل پس از مفعول) و پانزده مولفه از مولفه‌های فعل‌میانی قوی (فعل پیش از مفعول) است. همچنین، این زبان در‌مقایسه‌با زبان‌های جهان برخوردار از پانزده مولفه از مولفه‌های گروه‌زبان‌های فعل‌پایانی قوی و چهارده مولفه از مولفه‌های گروه‌زبان‌های فعل‌میانی قوی است. این یافته‌ها تاییدی است بر اینکه این گونۀ زبانی در مقایسه با زبان‌های اروپا آسیا و جهان، با گروه‌زبان‌های فعل‌پایانی قوی مطابقت دارد. دارا بودن مولفه‌های زبان‌های فعل‌میانی قوی در مقایسه با زبان‌های اروپا آسیا و جهان نیز موید آن است که این گونۀ زبانی در حال حرکت به سوی زبان‌های فعل‌میانی قوی است و به‌لحاظ رده‌شناسی زبانی، یکدست هسته‌پایانی و یا هسته‌میانی نیست، بلکه زبانی آمیخته است و این آمیختگی به‌سبب محیط اجتماعی است که دوزبانگی گسترده در آن رایج است. افزون‌بر‌این، نمونه‌های این گونۀ زبانی نشان داد که نظریه‌های هسته وابسته، سوی انشعاب و اصل توازن فرامقوله‌ای تبیین‌کنندۀ رفتار رده‌شناختی زبان آمیختۀ ترکی‌ فارسی نیست.