تغییر دیدگاه و تفکر انتقادی در داستانﻫای مکتوب دانشجویان ایرانی به‌ زبان انگلیسی: گامی به‌‌ سوی آموزش انتقادی زبان انگلیسی برای اهداف دانشگاهی

این پژوهش به بررسی تغییر دیدگاه در روایت و نگارش انتقادی دانشجویان ایرانی دوره های انگلیسی برای اهداف دانشگاهی به زبان انگلیسی، به عنوان زبان خارجی پرداخته است. 60 نفر (30 زن و 30 مرد) از دانشجویان کارشناسی رشتۀ روان‌شناسی دردسترس را انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایشی »داستان اول شخص « و »خلاصۀ داستان سوم شخص « ﺘﻘﺴیم کردیم. ابتدا، تفکر انتقادی مشارکت کنندگان را با آزمون واتسون و گلیزر فرم الف (1980) ارزیابی کردیم. مقاﻴﺴﮥ نمرات ﭙیش آزمون ازطریق آزمون t مستقل نشان داد که بین تفکر انتقادی دو گروه، تفاوت ﻤﻌﻧاداری نبود. سپس، داستان کوتاه »ﭘرواﻨﻪﻫا « (grace, 1987) را به مشارکت کنندگان دادیم. گروه داستان اول شخص با تغییر دیدگاه داستان، آن را از زاویۀ دید اول شخص نوشتند، ولی مشارکت کنندگان گروه خلاصۀ داستان سوم شخص، همان داستان را از دیدگاه سوم شخص نگاشتند. از طبقه بندی انواع نوشتار انتقادی هاتن و اسمیت (1995) برای تحلیل محتوایی 60 روایت به دست آمده از گروه ها استفاده کردیم. براساس نتایج آزمونu mannwhitney، تفاوت معناداری بین طول و تعداد جمله واره های نوشتار توصیفی و تامل دوگفتاره در داستانﻫای اول شخص نسبت‌به تعداد نظایرشان در داستان های سوم شخص وجود داشت، اما تفاوت ﻤﻌﻧاداری بین تعداد جمله واره های تامل توصیفی و تامل انتقادی نبود. منطق گفت‌و‌گویی داستان ها به ترتیب از بیشترین به کم‌ترین عبارت بود از نوشتار توصیفی، تامل توصیفی، تامل دوگفتاره و تامل انتقادی. بررسی کیفی داستان ها، چندصدایی آن ها را نشان داد. درنتیجه، روش تحلیل محتوایی داده ها ثابت کرد که تغییر دیدگاه بر ابراز دیدگاه های مشارکت کنندگان، تامل در توصیف و دوگفتارگی نوشته هایشان افزود که درراستای هدف این پژوهش یعنی تقویت نگارش انتقادی در دوره های زبان انگلیسی برای اهداف دانشگاهی است.